بتن های سازگار با محیط زیست

تحول عظیمی در صنعت سیمان و بتن در راستای تصمیمات جهانی در کاهش آلودگی محیط زیستی به ویژه کاهش تولید گازکربنیک و قدم برداشتن در راستای توسعه پایدار، می بایستی صورت پذیرد. به منظور کنترل تولید سیمان با توجه به نیاز آن در آینده به ویژه در کشورهای درحال توسعه نیاز به کاربرد مواد جایگزین سیمان می باشد. در این مقاله به اهمیت و نقش این مواد که شامل پوزولان های طبیعی، خاکستری بادی، دوده سیلیس، خاکستر پوسته برنج، سرباره کورده های آهنگدازی، رس کلسینه شده و پودر سنگ آهک و مواد دیگری می باشد، در کاهش مصرف سیمان و کاهش آلودگی و افزایش دوام بتن و طول عمر سازه های بتنی پرداخته شده است. کاربرد مواد کاهش دهنده آب به منظور کاهش نسبت آب به سیمان و کاهش نفوذپذیری و افزایش دوام بتن و نیز کاربرد آنها به منظور کاهش مصرف سیمان در مخلوط های بتنی اشاره شده است. ارتقاء فناوری ساخت بتن با مصرف حداقل مقدار سیمان و افزایش دوام بتن در سال های اخیر مورد توجه اکثر دست اندرکاران صنعت بتن قرار گرفته است. بازیافت بتن های تخریب شده و تولیدد سنگدانه از آنها نیز توانسته است از آلودگی محیط زیستی که نخاله های فوق تولید می کند، جلوگیری نموده و در حفظ محیط زیست مؤثر باشد.