بررسی رابطه تاب آوری و فرسودگی شغلی با کیفیت زندگی درمعلمان استثنایی شرق استان گلستان

پژوهش حاضر با هدف بررسی تابآوری و فرسودگی شغلی با کیفیت زندگی در معلمان استثنایی شرق استان گلستان صورت گرفت. روش حاکم بر تحقیق از لحاظ ماهیت روش همبستگی بود که در زمره تحقیقات غیرآزمایشی قرار میگیرد. جامعه آماری کلیه معلمان مدارس استثنایی استان گلستان که تعداد آنها 343 نفر است را در بر گرفت. حجم نمونه با استفاده از جدول کرجسی مورگان 1970 تعداد 138 نفر مشخص شد و از آزمودنیهای خواسته شد به مجموعهای از سوالات پاسخ دهند که شامل سه پرسشنامه بود: پرسشنامه پرسشنامه تاب آوری (کونور و دیویدسون)، پرسشنامه فرسودگی شغلی (اسلش و جکسون 1982) و پرسشنامه کیفیت زندگی (سازمان جهانی بهداشت، 1996)به منظور تجزیه و تحلیل دادهها از آمار توصیفی (نمودارها، اندازههای گرایش به مرکز و اندازههای پراکندگی) و آمار استنباطی(ضریب همبستگی پیرسون، تحلیل رگرسیون خطی و چندگانه و آزمون برای مقایسه دو گروه مستقل) استفاده شد. اهم نتایج عبارتند از : 1- کیفیت زندگی بر اساس تابآوری و فرسودگی شغلی، قابل پیشبینی است 2- کیفیت زندگی معلمان مرد استثنایی شرق استان گلستان بر اساس تاب آوری قابل پیشبینی است. 3 کیفیت زندگی معلمان زن استثنایی شرق استان گلستان بر اساس تاب آوری قابل پیشبینی است 4- کیفیت زندگی معلمان مرد استثنایی استان گلستان بر اساس فرسودگی شغلی قابل پیشبینی است. 5 کیفیت زندگی معلمان زن استثنایی شرق استان گلستان بر اساس فرسودگی شغلی قابل پیشبینی است. 6 فرسودگی شغلی معلمان مرد استثنایی استان گلستان بر اساس تاب آوری قابل پیشبینی است 7-فرسودگی شغلی معلمان زن استثنایی استان گلستان بر اساس تاب آوری قابل پیشبینی است. 8- تاب آوری، فرسودگی شغلی و کیفیت زندگی معلمان مرد وزن استثنایی استان گلستان متفاوت است. با توجه به نتایج تحقیق میتوان نتیجه گرفت تابآوری و فرسودگی شغلی دو عامل تأثیرگذار بر کیفیت زندگی افراد هستند که میتوان با ارتقاء سطح تابآوری و نیز کاهش فرسودگی شغلی کیفیت زندگی معلمان استثنایی را بهبود بخشید.

Keywords:

تاب آوری , فرسودگی شغلی , کیفیت زندگی