اثربخشی اموزش ابراز وجود بر سازگاری عاطفی اجتماعی زنان مطلقه

این پژوهش به منظور بررسی اثربخشی آموزش ابراز وجود بر میزان سازگاری عاطفی اجتماعی زنان مطلقه شهر تهران به شیوه آزمایشی پیش آزمون پس آزمون باگروه کنترل انجام شده است گروه نمونه شامل 60 نفر از زنان مطلقه شهر تهران هستند که به صورت غیر تصادفی انتخاب شده و در دو گروه یک گروه آزمایش و یک گروه کنترل جایگزین شده اند هر کدام از گروه ها 30 نفر را شامل می شود میزان سازگاری عاطفی اجتماعی شرکت کنندگان در این پژوهش توسط پرسشنامه سازگاری بل در پیش ازمون و پس آزمون سنجیده شد گروه آزمایش در 10 جلسه ی اموزش ابراز وجود شرکت نمودند، در حالیکه گروه کنترل در لیست انتظار قرار گرفتند. اجرای تحلیل کواریانس بر روی داده ها نشان داد که جلسات آموزشی تاثی معنادار بر سازگاری عاطفی اجتماعی گروه آزمایش داشته است براین اساس می توان نتیجه گیری کرد که ا موزش ابراز وجود می تواند سازگاری عاطفی اجتماعی را در زنان مطلقه بهبود بخشد.

Keywords:

ابراز وجود , سازگاری عاطفی اجتماعی , زنان مطلقه