آسیب شناسی به سازی و نوسازی بافت های میانی شهری از دیدگاه فرهنگی-اجتماعی با تأکید بر محدوده بافت سیبه یاور نجف آباد

بافت های میانی شهری، محلات میانی در فضای شهری اند که مسائل و پیچیدگی های اجتماعی و فرهنگی خاص خود را دارند. این محلات از یک سو دارای ریشه های سکونتی ارزشمند با غنای فرهنگی، اجتماعی و معماری می باشند و از طرف دیگر به جهت نبود دسترسی مناسب به خدمات شهری و بهداشتی، وجود مشکلات اجتماعی، فرهنگی و کالبدی دارای مشکلات روبنایی و زیرساختی هستند. بی تردید شناخت زمینه های میانی و بررسی فرآیند ایجاد بافت های میانی شهری می تواند در پیدا کردن راهکار مناسب در حل آسیب های بافت های میانی شهری کمک نماید. این زمینه ها در ابعاد فرهنگی، اجتماعی، کالبدی، زیست محیطی، حقوقی و مدیریت شهری تأثیرات شگرفی را در ایجاد میانی محیط های شهری به دنبال داشته است هدف کلی این پژوهش بررسی آسیب های به سازی و نوسازی بافت میانی شهری از دیدگاه «فرهنگی-اجتماعی » با تأ کید بر محدوده بافت شهری سیبه یاور نجف آباد می باشد. روش پژوهش بر اساس هدف،کاربردی و بر اساس ماهیت، «توصیفی-موردی » می باشد. جامعه آماری شامل 292 خانوار بوده که به شیوه تصادفی ساده برای مطالعه انتخاب شده است. برای تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده گردید که در نهایت به منظور تحلیل آمار گردآوری شده از تکنیک SWOT و برای ترسیم نقشه ها از نرم افزار ARC GIS استفاده گردید. از نتایج این پژوهش، جهت احیای زندگی در محله قدیمی سیبه یاور، توجه به مسائل «اجتماعی-فرهنگی » ساکنان، ارائه راهکارهای عملی، ایجاد اعتماد مردم به مسئولین، افزایش مشارکت مردمی جهت به سازی و نوسازی محله در جهت کاهش آسیب های «اجتماعی-فرهنگی » لازم می باشد

Keywords:

آسیب شناسی , دیدگاه «فرهنگی-اجتماعی » , به سازی و نوسازی , محله سیبه یاور , بافت میانی