تجلی اندیشه های سهروردی و مفهوم انوار در کالبد مسجد شیخ لطف الله

نور مفهوم نابی است که جلوه گری آن در هنر و معماری ایرانی نمود ویژه ای دارد. حکمت، هنر و معماری ایرانی همواره با یکدیگر در تعامل بوده و مفاهیم آن در ارتباط با یکدیگر قابل تفسیرند. اندیشه نور نیز هرگز از حکمت ایرانی محو نبوده است. در خصوص نور و تعاریف شناختی آن اندیشمندان زیادی سخن گفته اند که در میان آن ها شهاب الدین سهروردی تا حدی پیش رفته است که جهان شناسی و شناخت خود را با نور معرفی می کند. این مقاله ضمن بررسی آرا و نظرات سهروردی در تعریف نور، سعی بر تفسیر این مفاهیم و معانی در کالبد معماری دارد. برای بررسی جامع، مسجد شیخ لطف اله که یکی از نمونه های موفق معماری ایرانی و متعلق به دوران پس از ظهور اندیشه های سهروردی است، انتخاب شده و با استفاده از روش توصیفی - تحلیلی و مطالعات میدانی به تفسیر چگونگی تجلی اندیشه های سهروردی در کالبد مسجد شیخ لطف اله پرداخته شده است. یافته های تحقیق نشان می دهد که حضور نور و ظهور آن در مسجد شیخ لطف اله در برگیرنده مفاهیم عمیق و منطبق بر مفاهیم انوار در حکمت سهروردی است به طوری که این مسجد به عنوان یک مکان مقدس فضایی برای تجلی عالم انوار است.

Keywords:

, مسجد شیخ لطف اله , سهروردی , مفهوم انوار , حکمت نور