تهیه نانو کاتالیزورگرافن اکساید- پلی اکسومتالات جهت سنتز داروهای مسکن
Publish Year: 1395
Type: Conference paper
Language: Persian
View: 1,212
This Paper With 7 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- I'm the author of the paper
Export:
Document National Code:
NANOOCONF01_041
Index date: 1 November 2016
تهیه نانو کاتالیزورگرافن اکساید- پلی اکسومتالات جهت سنتز داروهای مسکن abstract
گرافن جدیدترین عضو خانواده مواد کربنی گرافیتی چندبعدی است در سال 1986 بوهم و همکارانش تک لایه گرافیت را گرافن نامیدند. حضور گروه های عاملی در دو طرف صفح و لبه های گرافن به آن خاصیت آبدوستی می دهند و سبب انحلال خوب این ماده در آب و حلالهای آلی می شوند. هدف از این تحقیق، سنتز نانو کاتالیزور پلی اکسومتالات، بر پایه نانو گرافن اکساید، جهت سنتز داروهای مختلف از جمله داروهای ضددرد می باشد که در این تحقیق سنتز پروکائین مورد بررسی قرار گرفته است در این راستا برای سنتز گرافن اکساید از روش اصلاح شده هومر استفاده شد. در این روش پودر پودر گرافیت به عنوان ماده اولیه ی تولید گرافن اکساید مورد استفاده قرار گرفت پرکاربردترین پلی اکسومتالات هتروپلی انیونها از نوع کگین با هترواتمهای مختلف می باشند که مزیتهای زیادی به عنوان کاتالیست دارا هستند در این تحقیق از پلی اکسومتالات کگین استخلاف شده با فلز کروم به صورت nH ]39CrO11[PW2O سنتز و شناسایی شدند و نقش کاتالیسیت آنها در سنتز داروی بی حس کننده پروکائین مورد بررسی قرار گرفت . پروکائین با نام تجاری نووکائین از گروه دارهای بی حس کننده موضعی است که کرابردهیا گسترده ای دارد برای اثبات درستی سنتز آن از بررسی ریخت شناسی ذرات با استفاده از میکروسکوپ روبش الکترونی بهره گرفته شد نتایج حاصل از این مطالعات نشان می دهد که نانوذرات پلی اکسومتالات به صورت یکنواخت بر روی فحداکثر سرعت و بهره واکنش در زمان 25 دقیقه و دمای 40 درجه سانتی گراد بود به دلیل ساختار منحصر به فرد نانو چند سازه ی پلی اکسومتالات / گرافن ظرفیت ویژه ای وجود دارد. به طور خلاصه می توان گفت که رویکرد استفاده از نانو گرافن در سنتز ترکیبات دارویی بجدید میتواند با نتایج مطلوبتری از هر جهت همراه باشد.
تهیه نانو کاتالیزورگرافن اکساید- پلی اکسومتالات جهت سنتز داروهای مسکن Keywords:
تهیه نانو کاتالیزورگرافن اکساید- پلی اکسومتالات جهت سنتز داروهای مسکن authors
سینا شکوری
دانشجوی کارشناسی ارشد شیمی آلی، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نیشابور، گروه شیمی، نیشابور، ایران
علیرضا متولی زاده کاخکی
عضو هیئت، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد نیشابور، گروه شیمی، نیشابور، ایران