ساخت اجتماعی معلولیت پژوهشی با رویکردی بر ساخت گرایانه اجتماعی مطالعه موردی شهرستان رشت

معلولیت پدیده ای اجتماعی است که در علم پزشکی با ناتوانی جسمانی تعبیر می شود این واقعیت اجتماعی در هر جامعه ای وجود دارد و به اقتصای شرایط جامعه و افکار افراد جامعه به صورت متفاوت تفسیر می شود این تفاسیر در کنش متقابل افراد جامعه با فرد معلول بر نگرش فرد معلول به معلولیت خود و واکنش وی به این شرایط موثر است خانواده دوستان و اطرافیان می توانند بر تصور از خود معلولان تاثیر بگذارند در این پژوهش بعد ذهنی معلولیت به مثابه یک مسئله اجتماعی از طریق تاکید بر عامل آگاهی و ساختار ذهن فرد معلول در نظر گرفته شده است بنابراین از رویکرد نظری بر ساخت گرایانه استفاده شده است اهداف این پژوهش شناخت بر ساخت اجتماعی معلولیت واکنش معلول نسبت به آن و برجسته کردن بعد ذهنی معلولیت هستند روش جمع آوری داده ها شامل مشاهده مشارکتی و شرکت در مصاحبه عمیق است و از نظریه بنیانی برای تجزیه و تحلیل داده ها استفاده شده است نتایج نشان داد فرد معلول خود را موجود ناتوانی می بیند که همواره نیازمند کمک است آنها فکر می کنند تنها زمانی می تواند زندگی همراه با خوشبختی داشته باشند که سلامتی خود را بازیابند

Keywords:

معلول , معلولیت , رویکرد کیفی , نگرش بر ساخت گرایانه , نظریه بنیانی