تاثیر نور برایجاد حس مکان در مساجد صفوی (نمونه موردی مسجد فرح آباد ساری)

نور نشانه ای از حضور خدا و سر منشا همه مواهب و برکات مادی است و جدا شدن انسان از جهل , حرکتبه سمت حقیقت است . در اثر تابیدن نور الهی انسان به رشد و تکامل معنوی می رسد. نور،لطیف ترینموجود جهان ماده است در فرهنگ های کهن به عنوان شی ای قابل پرستش و مقدس بوده است. در ادیانمختلف نور,نشانه ای از اعتقادات قلبی است که هم به روشنی فضا کمک کرده و هم در فرد ایجاد نزدیکی وتعلق خاطر به محیطی که در آن هست می کند.شیخ اشراق در تعریف نور می گوید: (ظاهرٌ بذاته مظهرٌ لغیره) نور خود ظاهر و روشن است و چیز دیگررا همظاهر و روشن می کند.وقتی وارد بنایی می شویم تفاوتی میان درون و برون مشاهده می کنیم که این حالت در فضای مسجد بهخوبی قابل درک است .مسجد مکانی برای ایجاد حس نزدیکی میان خدا و خلق اوست .در مساجد اسلامیکه نور در تمام آنها عنصری اصلی به شمار می رود , به خوبی می توان به در ک یک حس روحانی و معنوی رسید.در مقاله حاضر از روش تحقیق توصیفی – تحلیلی و مطالعات کتابخانه ای و بررسی نمونه های موردیمساجد در دوره صفوی از لحاظ نوع نورگیری و ایجاد حس نزدیکی به فضا مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتهاست.

Keywords:

نور , عناصر نورگیر , حس مکان , مسجد , مساجد دوره صفوی . مسجد فرح آباد ساری