ارتقاء آسایش حرارتی با استفاده از مصادیق معماری پایدار بومی (با نگاهی به نقش شوادان های شهر دزفول و شوشتر)
Publish place: The Second Scientific Congress of New Horizons in the Field of Civil Engineering, Architecture, Culture and Urban Management of Iran
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 443
This Paper With 6 Page And PDF Format Ready To Download
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
UMCONF02_023
تاریخ نمایه سازی: 25 آذر 1395
Abstract:
در جهت محیطی پایدار و مناسب زندگی انسان؛ معماری مناطق گرم و نیمه مرطوب ایران به اصول و روش هایی دست یافته است که نه تنها تخریب و ضایعه ای بر محیط تحمیل نمی کند؛ بلکه فراتر از آن به عنوان عامل کمال بخشیدن به ماده نیز ایفای نقش می کند. بررسی ویژگی های طراحی کالبد معماری این مناطق و مصالح و روش های اجرایی، نشان می دهدکه در طراحی معماری علاوه بر استفاده از پتانسیل های محیط طبیعی، از آلودگی و تخریب محیط زیست نیز جلوگیری به عمل آورده و مصداق بسیار مناسبی از بکارگیری اصول معماری پایدار است. در این میان شوادان به عنوان یکی از الگوها و عناصر معماری بومی در بناهای دزفول بوده و با توجه به شرایط اقلیمی منطقه یکی از الگوهای معماری بومی تاثیر گذار بر ایجاد شرایط آسایی حرارتی بناها می باشد. این پژوهش به بررسی آسایش حرارتی با بهره گیری از الگوی معماری بومی در بناهای گرم و نیمه مرطوب دزفول پرداخته است و درنهایت با استفاده از روش توصیفی_تحلیلی و روش کتابخانه ای ابتدا به معرفی این عنصر معماری بومی و عملکرد اجزاء آن در بناهای دزفول در آسایش حرارتی بناها می پردازد.
Keywords:
Authors
حسین دارینی
کارشناسی ارشد معماری دانشگاه علوم و تحقیقات کرمان و مدرس دانشگاه های سبزوار
محسن دلقندی
کارشناس معماری از دانشگاه علمی کاربردی 2 سبزوار
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :