تحلیل تغییرات مکانی و زمانی دماهای متوسط حداکثر و حداقل فصلی و سالانه ایران

در این مطالعه به بررسی روند تغییرات دمای ایران در مقیاس فصلی و سالانه در 45 ایستگاه منتخب طی دوره آماری 1966 الی 2005 پرداخته شده است داده های مورد استفاده شامل میانگین دمای حداکثر و دمای حداقل فصلی و سالانه می باشد. آزمون من کندال که جزو متداول ترین روش های ناپارامتری است. جهت تحلیل روند تغییرات داده ها مورد استفاده قرارگرفت. سپس توزیع مکانی روندها و پهنه بندی نواحی دمایی حداکثر و حداقل ها بر اساس مقادیر آماره من-کندال در محیط نرم افزار Arc GIS صورت گرفت. نتایج به دست آمده از این تحقیق نشان دهنده وجود روند های معنی دار متفاوتی در سطح اطمینان 95 و 99 درصد در دماهای حداکثر درصد در دماهای حداکثر و حداقل است. به طوری که تغییرات در دمای حداقل ها بارزتر از دمای حداکثر است. دامنه روند دماهای حداقل بیش از دامنه روند دماهای حداکثر می باشد و دماهای حداقل فصل زمستان روند افزایشی دارند. با بررسی بر روی مقادیر من-کندال مشخص شد که در ایران 10 ایستگاه وجود دارد که روند تغییرات آنهابیش از سایر مناطق از روند اقلیم جهانی متأثر بوده که شامل ایستگاه کرمان بندر انزلی تربت حیدریه مشهد کرمانشاه سبزوار تبریز زابل رشت رامسرمی باشند.