بررسی بالکنهای آپارتمانهای مسکونی با محوریت زیبایی شناسی و منظر شهری

بالکن یکی از اجزاء جداناپذیر معماری ایرانی است که فضای بین داخل و خارج بنا می باشد فضای باز بخش جدایی ناپذیر زندگی انسان را تشکیل می داده است اما د رواحدهای مسکونی امروزی انسان مجبور شدهاست که سکونت عمودی را انتخاب کند بالکن به عنوان یک عنصر معماری علاوه بر نقش عملکردی و تاثیر بر نمود خارجی ساختمان در منظر و سیمای شهری نیز تاثیرات فراوانی دارد این مقاله براساس روش تحقیق توصیفی کتابخانه ای به بررسی بالکنهای ساختمانی های مسکونی از نظر منظر و سیمای شهری و همچنین توجه به اثرات آن در بهبود کیفیت زندگی می پردازد. از این رو هدف از اجزای تحقیق کمک در خصوص ارتقای گوشه ای از فرهنگ شهرنشینی در رابطه با لزوم زیباسازی نمای ساختمانهای و افزایش امنیت روانی افراد با توجه به استفاده هرچه بیشت راز پوشش گیاهی و معماری سبز به عنوان شاخص معماری و زیبایی شناسی شهری و همچنین محرمیت و مسائل مربوط به حفظ انرژی وکیفیت زندگی آپارتمانی می باشد پس از مطالعه و بررسی بالکنها نتایجی مبنی بر ضرورت بازنگری و دستیابی به یک الگوی خاص طراحی بالکن و استفاده هرچه بیشتر از الگوی طراحی سبز بدست آمده است.

Keywords:

منظر شهری , معماری سبز , آلودگی بصری , حریم , بالکن , کیفیت زندگی