اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر فرسودگی شغلی پرستاران

مقدمه: فرسودگی شغلی مشکل قابل توجهی در حرفه پرستاری است لذا انجام مداخلات روان درمانی در این گروه شغلی می توان مفید واقع شود. هدف این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش گروهی مبتنی بر درمان پذیرش و تعهد بر فرسودگی شغلی پرستاران می باشد. مواد و روش ها: در این مطالعه جامعه آماری شامل 30 نفر از پرستاران شاغل در بیمارستان امام سجاد (ع) ناجا تهران بود که از دو گروه آزمایش و کنترل به تعداد 30 نفر در هر گروه استفاده شد. روش کار از نوع کارآزمایی بالینی بود . پس از بررسی دو مؤلفه فرسودگی شغلی و اجتناب تجربه ای به وسیله پرسشنامه های مربوطه، هشت جلسه مداخله 1/5 ساعت برگزار شد. پرسشنامه ها در سه مرحله پیش آزمون پس آزمون و پیگیری سه ماهه توسط کلیه شرکت کنندگان تکمیل شد. برای تجزیه وتحلیل آماری داده ها نیز از روش تحلیل واریانس با اندازه های مکرر استفاده شد. یافته ها: نتایج نشان داد که درمان پذیرش و تعهد به صورت معناداری باعث کاهش میزان فرسودگی شغلی و اجتناب تجربه ای، در مقایسه با گروه کنترل، شد. (P<0/05).

Keywords:

درمان پذیرش و تعهد , فرسودگی شغلی , اجتناب تجربه ای , پرستاران