تاثیر تر یکب بایومین محتوی پروبیوتیک و پربیوتیک بر عملکرد جوجههای گوشتی و پاسخ ایمنی در برابر واکسن نیوکاسل

امروزه با توجه به باقیمانده آنتیبیوتیکها در تولیدات گوشتی و افزایش مقاومت باکتریایی محدودیتهایی در استفاده از آنها وجود دارد. به همین دلیل پروبیوتیکها با منشاء باکتریایی یا قارچی به عنوان جایگزینهای محرک رشد آنتیبیوتیکی استفاده میشوند. این مطالعه به منظور تاثیر افزودن بیومین )بایومین شامل faecium Enterococcus( یک پروبیوتیک(, فروکتو-الیگوساکارید )یک پری بیوتیک( و ذرات تحریک کنندهی سیستم ایمنی است( بر پاسخ ایمنی علیه واکسن روغنی نیوکاسل و همچنین تاثیر در عملکرد اقتصادی در جوجههای گوشتی انجام گردید. در این مطالعه 180 جوجهی گوشتی سویهی راس 308 به 3 گروه در 4 تکرار تقسیم شدند، گروه های 2 و 3 و تکرار های آنها به ترتیب از 1/0 و 2/0 درصد بیومین در جیرهی غذایی دریافت کردند. به جیره گروه 1 و تکرارهای آن به عنوان گروه کنترل بیومین اضافه نشد، هر سه گروه با واکسن روغنی نیوکاسل در سن 9 روزگی واکسینه شدند. سایر برنامه های واکسیناسیون بر اساس منطقه در همه گروهها به صورت مشابه انجام شد. خونگیری در 4 نوبت انجام گرفت و آزمایش HI روی نمونهها انجام گردید. عملکرد جوجهها در گروههای مختلف در طول دورهی پرورش ارزیابی شد. در 14 روز پس از واکسیناسیون بین گروهها دریافت کنندهی 2/0 درصد بیومین با گروه کنترل در میزان تیتر آنتیبادی بر علیه نیوکاسل تفاوت معنیداری مشاهده گردید، در 24 و 34 روز پس از واکسیناسیون گروههای دریافت کنندهی بیومین دارای میزان تیتر پادتن بیشتری نسبت به گروههای کنترل بودند. میانگین وزن در سن 42 روزگی در گروه های دریافت کننده بیومین بیشتر از گروه کنترل بود. نتایج حاکی از تاثیر بیومین بر افزایش ایمنی ناشی از واکسیناسیون روغنی بر علیه ویروس نیوکاسل و بهبود افزایش وزن است.

Keywords:

پادتن , ایمنی , بیومین , پروبیوتیک , جوجهی گوشتی , نیوکاسل و واکسیناسیون