بررسی مقدماتی تیپهای طبیعی لایم هرمزگان

استان هرمزگان از سابقه طولانی در کشت و پرورش مرکبات برخوردار و بیشترین سطح زیر کشت آن مربوط به لیموترش است به طوری که از 690هزار تن کل تولید کشور،بیش از 270 هزار تن آن مربوط به استان هرمزگان میباشد.کشت و پرورش دراز مدت آن به صورت بذر باعت ایجاد تنوع در بین آنها شده است،لذا به منظور شناسایی،کدگذاری ونگهداری ذخایر توارثی لایم این بررسی ازسال 1364تا 1379به طول انجامید.با فرا رسیدن زمان گلدهی و میوه دهی ارقام مختلف،ازباغهای منطقه بازدید بعمل آمد و صفاتی ارقبیل وضعیت تیغ درخت ها،شکل وفرم میوه،پربذر یا بی بذری میوه ها اندازه گیری خواص کمی وکیفی میوه(درصداسیدیته،اسیداسکوربیک،ماده خشک،تفاله،پوست،گوشت،حجم آب میوه و وزن متوسط میوه)حالت برگ هاوگوشوارک ها،ضخامت پوست میوه،درشتی میوه،بررسی و از هرتیپ نمونه میوه به آزمایشگاه فیزیولوژی پس از برداشت ارسال وصفت های کمی و کیفی میوه به مدت سه سال بررسی شد. پیوندک از هر تیپ تهیه و بر روی پایه مناسب پیوند سپس به کلکسیون ذخایر توارثی ایستگاه میناب منتقل شدند.اجرای این طرح منجر به شناسایی و کدگذاری تعداد 15 تیپ طبیعی شد که از لحاظ اقتصادی حائز اهمیت میباشد.دربین تیپ های شناسایی شده تیپ B1کاملاً بدون بذرو تیغ بوده که از لحاظ باغبانی دارای اهمیت فراوان میباشد.همچنین کمترین اسیدیته در تیپهایA6،B1وA10 و تیپهایA1، A4، A5،A8،B1، B5 بدون بذروتیپهایB4, A9,وB2بیشترین ورن متوسط میوه و تیپهایB5، A8 ،A2،A7 وB3 بیشترین عصاره وتیپهایA10 , A3 ،A1،A4، A6،A9 بیشترین میانگین وزن پوست و تیپهایA9، B2، A4،A5، B5،B4، وB3بیشترین متوسط حجم آبلیمو را داشته اند