امروزه کسی نمی تواند نقش محیط و تأثیرات آن را در هنر و رفتار کودکان نادیده بگیرد. بیمارستان کودکان یکی از محیط هایی است که باید به طراحی محیطی آن توجه شود. این محیط باید دارای طراحی خاص و فضای مناسب حتی برای والدینکودک باشد. علاوه بر پرستاران، مربیان و روانشناسان کودک نیز باید در این محیط حضور داشته باشند و به کودکان از لحاظ روحی و روانی رسیدگی نمایند. یک بیمارستان مناسب بچه ها تنها با نیاز دارویی و پزشکی رو به رو نیست، بلکه نیازهایحرکتی، اجتماعی، تکاملی و احساسی بچه ها باید در نظر گرفته شود . به طور کلی هدف از نگارش این پژوهش دستیابی بهیک الگوی مناسب و ایده آل برای طراحی بیمارستان می باشد تا بتوان مسائل و مشکلاتی که در بیمارستان های کودکان موجود در ایران به چشم می خورد اهم از کمبود امکانات و فضای مناسب,عدم توجه به نیازها و روحیات کودکان,عدم توجهبه تأثیرات محیط بر روحیه و شرایط جسمی کودکان بیمار و نهایتاً سیستم ناکارآمد و معمول در ساخت بیمارستان و ارائه خدمات درمانی را , کاهش داد . برای دستیابی به این هدف, الگوهای موجود برای طراحی مورد بررسی و ارزیابی قرار گرفت . در کنار آن برای رسیدن به یک محیط مطلوب برای بیماران و والدینشان شش عامل محیطی موثر شامل نور طبیعی ومصنوعی , رنگ , دکوراسیون , صدا و فضای سبز مورد بررسی قرار گرفت و تاثیر هر یک از آنها را در بهبود و روند درمانی کودکان بیمار توضیح داده شد. امید است با در نظر گرفتن موارد و پیشنهادهای ذکر شده بتوان گامی در جهت مطلوبتر شدن فضاهای درمانی کودکان برداشت .