تعامل طرح وطبیعت در معماری مسجد صخره ای قدمگاه آذرشهر

تاکنون تحقیقات گوناگونی به منظور تبیین معماری دستکند صورت گرفته است که اغلب جنبه های مادی و ظاهری موضوع را مورد مطالعه قرار داده اند˛ لذا ماهییت این معماری گنگ ومبهم باقی مانده است. برای آشنایی با روح کلی ساخت چنین محیط های مصنوع ˛چاره ای جز آشنایی با تدابیر به کار گرفته شده توسط سازندگان این بناها که حاصل به کارگیری خرد آنان است˛نیست در واقع هدف از نگارش این نوشتار این است که نشان دهد سازندگان مسجد صخره ای قدمگاه از توانمندی محیطی به نحو مناسبی در سامان محیطی وتعامل سازگار با طبیعت پیرامون این بنا بهره گرفته اند.نگارنده در این تحقیق به این نتیجه رسیده است که در ضمیر سازندگان مسجد صخره ای قدمگاه افکار واعتقادات منطقی بوده که براساس آن دست به فضاسازی و پدید آوردن این بنا زده اند.در این پژوهش با توجه به مقتضییات آن از دو روش تحقیقی توصیفی_تاریخی و توصیفی_تحلیلی استفاده شده است و در پی پاسخ دادن به چگونگی استفاده وتعامل اصول شناخته شده با طبیعت پیرامون خود است و گزارشی از آن را ارایه می دهد. همچنین مطالعه این نوشتار می تواند در پی بردن به اصول ساخت مصنوع چنین بناهای دستکند ومعماری کهن موثر واقع شود.