بررسی اثرات متقابل و اصلی تنشهای غیر زنده محیطی بر روی گیاه دارویی آویشن (Thymus vulgaris L.) abstract
آویشن یک گیاه چند ساله دارویی متعلق به تیره نعناع (Lamiaceae) میباشد که در صنایع مختلف داروسازی استفاده میگردد. تنشهای غیرزنده محیطی و به ویژه تنشهای
خشکی و
شوری از عوامل عمده کاهش محصول این گیاه محسوب میشوند. عمدهترین تاثیر تنشهای
شوری و
خشکی مانند سایر تنشها، جلوگیری از رشد گیاه و کاهش ماده موثره گیاه دارویی میباشد و درک پاسخ گیاهان به تنشهای
شوری و
خشکی کاری کاربردی و عمده میباشد. این تحقیق به صورت سه آزمایش جداگانه برای بررسی اثرات متقابل و اصلی تنشهای
شوری و
خشکی در گیاه دارویی
آویشن بر روی جوانهزنی گیاه داروئی
آویشن انجام شد.. هر واحد آزمایشی شامل یک عدد پتری دیش به قطر 70 میلیمتر بود که در درون آن 30 عدد بذر قرار داده شد و سپس از هر محلول تیماری 6 میلی لیتر به آن اضافه گردید. هر 24 ساعت از بذور جوانه زده یادداشت برداری تا پایان روز دوازدهم به عمل آمد و پس از اتمام جوانه زنی میانگین طول ساقه چه و طول ریشه چه اندازهگیری شد. با توجه به نتایج بدست آمده از این آزمایش،
تنش خشکی به طور معنی داری درصد جوانه زنی را کاهش داد ولی
تنش شوری تاثیر معنی داری روی درصد جوانه زنی نداشت. نتایج بدست آمده از آزمایش مربوط به اثر متقابل کلرید سدیم و پلیاتیلنگیلیکول نشان داد که میزان
تنش وارد شده بر بذور
آویشن بسیار بالا بوده و بنابراین نمیتوان از کاربرد توام اینها، نتایج اثرات اصلی را بدست آورد. همبستگی منفی بین سطوح مختلف تنشهای
شوری و
خشکی با درصد جوانهزنی مشاهده گردید. نتایج حاصل از سه آزمایش همچنین نشان داد که طول ساقهچه و طول ریشهچه با افزایش سطوح مختلف
تنش خشکی و
شوری کاهش معنیداری پیدا میکند.