تعامل بازآفرینی و توسعه پایدار(بازآفرینی بافت فرسوده شهری با نگرش توسعه پایدار)

شهر ترکیبی از اجزا و عناصری فیزیکی است که با گذشت زمان دچار استهلاک و فرسودگی می شود شهرها نیز مانند موجودات زنده ای هستند که رشد و زوال را تجربه می کنند در این میان بافت های قدیمی با گذشت زمان روند رو به تخریب و فرسایش را طی کرده و با مسایل زیست محیطی گوناگون روبرو شده اند و توان پاسخ گویی به نیازهای کنونی جامعه را ندارند. عوامل طبیعی و فعالیت های انسانی دو عامل ایجاد فرسایش و فرسودگی هستند ، توسعه سریع شهرنشینی، تأثیرات قابل توجهی بر بافت های قدیمی و تاریخی بر جای گذاشته است وفرسودگی شهری و بافت های فرسوده از موضوعات مهم در مباحث شهرنشینی معاصر هستند. فرسودگی شهری یکی از مشکلات جدی و پدید ه های غیرقابل اجتناب است که مدیریت شهری در تمام کشورهای جهان با آن روبه روست. به این منظور باید راهکارهایی برای کاهش معضل بافت های فرسوده شهری تعبیه گردد. امروزه در جهان، توسعه خواهی تبدیل به جنبشی فراگیر و جهانی شده است، اغلب دولت ها و ملت ها خواهان توسعه هستند. دراین پژوهش سعی برآن شده تا رابطه ای که میان بافت فرسوده و توسعه پایدار وجود دارد ، بیان گردد؛ از جمله بازآفرینی شهری که از زیر مجموعه های توسعه پایدار است و براساس نتایج می توان به این نکته اساسی رسید که در بافت های درونی و هسته های مرکزی شهرها، با اطمینان به نتایج فرآیند بازآفرینی، از رهیافت فرهنگی و ویژگی های مثبت آن بهره جست.دراین پژوهش تحلیل اطلاعات گردآوری شده با توجه به ماهیت موضوع از روش کیفی استفاده شده است مبنای مطالعه اسنادی ، کتابخانه ها و همچنین روش تحلیل محتوا و استدلال منطقی تهیه و تنظیم شده است.

Keywords:

تعامل , بافت های فرسوده , توسعه پایدار , بازآفرینی شهری