بررسی الگوهای معماری بومی و تطابق آن با شرایط اقلیمی (نمونه موردی: خانه ی کهکشان)

در معماری گذشته ساختمان ها را طوری طراحی می کردند که علاوه بر زیبایی دارای موقعیت مناسب از نظر اقلیمیباشد تا بتواند از پدیده های طبیعی بیشترین استفاده را داشته باشد. همچنین ساختمان های سنتی در ایران از نظر پوشش گیاهی، نوع مصالح، فرم بنا و بافت شهری با شرایط اقلیمی تطابق کامل دارند. در این پژوهش از روش های آماری،تحلیلی،میدانی،تجربی و توصیفی استفاده شده است. هدف از این مقاله بررسی یکی از خانه های قدیمی اصفهان به نام خانه ی کهکشان می باشد و همچنین سعی در بهتر بنا نهادن ساختمان ها از نظر اقلیمی برای بهره بردن بیشتر از انرژی های طبیعی می باشد. به عنوان مثال استفاده از پوشش گیاهی و حوض برای متعادل کردن هوای محیط پیرامون بنا و کاشت درخت برای سایه اندازی بر روی بنا در فصل تابستان، به کار گیری از مصالحی که ظرفیت حرارتی بالایی دارند، به کاربردن سایبان، حیاط مرکزی و دیگر کاربرد هایی که باعث کم کردن نیاز ما به وسایل گرمایشی و سرمایشی می شود.

Keywords:

معماری , بومی , اقلیم , خانه کهکشان