نقش معماری و فضاهای شهری در شکل دهی مناسب به جایگاه افراد کم-توان حرکتی در راستای تحقق پایداری اجتماعی
Publish Year: 1394
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 577
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
BOOMCONF01_343
تاریخ نمایه سازی: 5 بهمن 1395
Abstract:
معماری دوباره ساختن زمین به عبارتی دخالت در طبیعت برای ادامه حیات است. توجه به نیازهای اجتماعی افراد به عنوان رکنی اساسی در جهت بقای حیات، اهمیت به سزایی دارد. به نظر می رسد جامعه امروز همه افراد را در خود جای نمی دهد و فضاهای شهری معاصر فقط برای قشر خاصی طراحی شده اند. حضور تمامی افراد سالم یا کم توان حرکتی در سطح شهر، از اهمیت بالایی برخوردار است؛ چرا که شهر نباید تنها محل سکنی گزیدن دسته ی خاصی از افراد باشد و باید دربرگیرنده همه روحیات، افکار، آداب و رسوم، اعتقادات و احساسات تمامی افراد باشد. جامعه ی هدف این پژوهش، افرادی هستند که برای تردد در فضای شهری از صندلی چرخدار و یا کالسکه استفاده می کنند که به آن ها عبارت افراد کم-توان حرکتی اطلاق می گردد. در صورت عدم حضور این افراد در جامعه، علاوه بر آسیب پذیری آن ها، والدین و همراهان آن ها نیز برای مدت زمان طولانی از شرکت در فعالیت های دسته جمعی و به عبارتی از حیات اجتماعی محروم هستند. در رابطه ای که این افراد با شهر دارند، می توان بیان داشت که شهر دچار معلولیت ارتباطی است، چرا که عدم طراحی مناسب سبب ایجاد این امر گشته است. نتایج این پژوهش نشان می دهد که عدم حضور افراد کم توان حرکتی و همراهان آن ها در جامعه، می تواند پایداری اجتماعی را دستخوش تغییر گرداند.
Keywords:
Authors
قاسم جغتایی
مربی و عضو هیئت علمی گروه معماری موسسه آموزش عالی اشراق بجنورد
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :