ساختار کالبدی-کارکردی معماری بومی خانه های شهرستان بجنورد

معماری بومی با آنکه در طول تاریخ دستخوش پدیده های دگرگون کننده بوده،توانسته هویت ویژه خود را حفظ کند،و از آنجا که شناسنامه معتبری از مردم یک سرزمین به شمار می رود ،نمایانگر آداب و رسوم ،روحیه و احساسات ،اندیشه و عقیده،ذوق و سلیقه وهنر آنان است.در شکل گیری معماری بومی ،برخی روابط اجتماعی و اقتصادی با محیط طبیعی ونمادهای فرهنگی ماهرانه انعکاس می یابند به نحوی که همزمان سادگی و آرایش در آن متجلی است. همچنین محیط طبیعی یکی از مهمترین پدیده های مؤثر در چگونگی شکل گیری ساختار معماری بومی و سنتی بوده است. فنآوریهای محدود گذشته سبب می شد که در طراحی و ساخت این واحدها بیشترین بهره برداری از عوامل محیطی صورت گیرد. هدف از این پژوهش شناخت و معرفی برخی از ویژگیهای معماری بومی و اقلیمی خانه های بومی درشهرستان بجنورد است.با طرح این پرسش که شاخص ها ی خانه های بومی بجنورد کدامندوآیا توانسته اند با ویژگیهای محیط جغرافیایی و شهری آن اقلیم منطبق شوند؟ چارچوب نظری تحقیق براساس نقش خصوصیات محیط طبیعی محلی و همچنین محیط شهری در چگونگی شکل گیری واحدهای مسکونی استوار است. روش تحقیق ،توصیفی، تحلیلی و تطبیقی بوده است. گردآوری اطلاعات به دو شکل اسنادی و میدانی صورت گرفت، به این ترتیب که پاره ای از اطلاعات لازم، نخست به صورت اسناد گردآوری شده و سپس چند نمونه خانه بررسی شدند.