جذب گردشگر هنری با معرفی نقاشی ایرانی و موزه های تخصصی آن در ایران

گردشگری فرهنگی بخش مهمی از قاضای جهانی گردشگری را شکی می دهدا گردشگری فرهنگی با نرخ رشد سالانه 15 % که سه برابر رشدمتوسط گردشگری امومی است یکی از سریعتریو بخش های صنعت گردشگری جهان است. نوعی از گردشگری که به بازدید از موزه ها،مکان ها و ابنیه تاریخی می پردازد، گردشگری میراث نام دارد و امروزه بخش عمده ای از گردشگری را به خود اختصاص داده است، گردشگری هنریزیر مجموعه ای از گردشگری فرهنگی و گردشگری میراث است، هنرهای مختلف مدت هاست که انگیزه ای برای سفر هستند. ایرانیان از هزاران سال پیش در زمینه انواع هنرها مانند سفالگری، معرق کاری، کاشیکاری، قالیبافی، نمد مالی، نقاشی، خوشنویسی و ... دارای ابداعات و آثار با ارزشی بوده اندکهخوشبختانه بسیاری از آنها باقی مانده اند و از جاذبه های ایران برای گردشگران می باشند. شیوه نقاشی در ایران اگرچه در طول تاریخ تغییراتی داشته استاما با ایو وجود ازخصوصیاتی منحصربه فرد برخوردار است از این رو بخشی از هویت ایران است، و آثار شاخص آن در موزه های مختلف ایران،انگیس، امریکا و... نگهداری می شود. در این مقاله ابتدا مشخصات انواع نقاشی که در ایران مرسوم بوده و متاسفانه برخی از آنها مانند نقاشی قهوه خانهای و نقاشی پشت شیشه به دلایل مختلفی رو به فراموشی است، معرفی خواهد شد. به منظور معرفی بهتر، تصویر برخی از این نقاشی ها نیزگنجانده شدهاست، سپس موزه هایی که این نوع آثار در آنها نگهداری می شوند معرفی می شود. امید است که نگاشتن مقالات تخصصی راجع به موزه های ایرانعاملی برای آشتی و آشنایی نسل امروز با نیاکانشان بوده و حس ریشه دار بودن را در آنان تقویت نماید، علاوه بر این با معرفی موزه های ایران بهصورت تخصصی راه را برای دستیابی گردشگران هنری خارجی و داخلی هموار نماید تا از فرصت حضور در ایران بیشترین بهره را ببرند. البته نقاشیایرانی به مقوله های یاد شده در این مقاله محدود نمی شود، خلاف واقع است اگر قدیمی ترین آثار نقاشی ایران بر دیوار غار «میرملاس» لرستان و تپه «ملیان» فارس که محل سکنای مردمانی در بیش از چندین هزار سال قبل از میلاد مسیح بوده را از جرگه نقاشی ایرانی خارج کنیم یا نقش هایموجود برکاشی و سفال و انواع ظروف فلزی و دیوارهای موزه ها و اماکن تاریخی ایران را بی ارتباط به نقاشی ایران بدانیم، اما از آنجا که پرداختن به این مقوله ها از حوصله این مقاله خارج است و به پژوهشی جداگانه نیازمند است، در این مختصر بیشتر به معرفی موزه هایی که تابلوهای نقاشی در آن هانگهداری می شود، پرداخته شده است، اگر چه مراجعه کنندگان به موزه های معرفی شده در این مقاله، از مشاهده نقوش دیوارها و کاشیکاریها و نقوشحکاکی شده بر فلزات و ... نیز بی نصیب نخواهند ماند.