استفاده از مدل تصمیم گیری چند معیاره جهت رتبه بندی مناطق شرکت ملی پخش فرآورده های نفتی ایران

هدف از این پژوهش ارزیابی عملکرد و رتبه بندی مناطق 37 گانه و حوزه های 3گانه شرکت ملی پخش با توجه به 6 شاخص تعریف شده ،وبااستفاده ازتکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه بود.بانوجه به این که هر سازمان و دستگاه اجرائی در جهت ارتقا عملکرد خودو بهبود مستمر و در نهایت کسب رضایت ارباب رجوع و تحقق اهداف سازمان خود ، عملکرد خود و واحدهای زیر مجموعه را ارزیابی می کند تا نقاط ضعف و قوت مشخص ودر جهت رشد و تعالی گام بردارد. در این راستا شاخص هایی را تعریف و بر اساس شاخص ها وعملکرد واقعی دست به رتبه بندی وارزیابی عملکرد می زند. از طرفی پیچیدگی مسائل ، حجم زیاد اطلاعات شاخص های متفاوت کمی و کیفی مدنظر مدیران، و.... از عواملی است که بدون برخورد علمی با آن راهکار مناسبی در جهت تعیین کارآیی و رتبه بندی عملکرد واحدها و بهبود مستمر عملکرد عاید نمی گردد. قلمرو زمانی این تحقیق سال 1394 وجامعه آماری آن مناطق و حوزه های شرکت ملی پخش فراورده های نفتی ایران است. (حوزه های شمال،مرکز وجنوب)اطلاعات مورد نیاز این تحقیق از سایت و بانک های اطلاعاتی شرکت بدست آمد.شاخص های این تحقیق عبارت بودنداز: سرانه عرضه جایگاه ، هزینه بری انرژی بهره وری فیزیکی نیروی انسانی، مشارکت پرسنل، بازرسی کنترل کیفی جایگاه ها، سرانه آموزشی ،که دراین راستا مدل تحقیق طراحی شد. برای تعیین اوزان شاخص ها از تکنیک آنتروپی و برای رتبه بندی مناطق و حوزه های 3 گانه از یکی ازتکنیک های تصمیم گیری چند شاخصه (مدل TOPSIS) و برنامه Excel استفاده شد. نتایج این تحقیق نشان داد که حوزه مرکزی نسبت به حوزه های شمال و جنوب و مناطق شاهرود و چالوس و ایلام به ترتیب عملکرد و رتبه بالاتری نسبت به سایر مناطق کسب نمودند.

Keywords:

اniopdc , شاخص ارزیابی عملکرد , MCDM , TOPSIS