ارزیابی پذیرش سامانه مدیریت دانش در دانشگاه بیرجند

دانشگاه بیرجند تلاش نموده است تا با در اختیار گذاشتن سامانه مدیریت دانش، روند بکارگیری دانش را به نحوی مطلوب برای انجام وظایف سازمانی تقویت نماید و از آن جا که برای اجرای فناوری اطلاعات پذیرش فردی لازم است، موفقیت سامانه مدیریتدانش نیز الزاماً با پذیرش فردی آغاز می گردد. از این رو مشاوران و مجریان این سامانه علاقه مند هستند از وضعیت پذیرش سامانه در بین کاربران اطلاع داشته باشند. زیرا بااهمیت یافتن دانش در عصر حاضر و اشتیاق سازمان ها برای پیاده سازی مدیریت دانش به عنوان ابزاری برای بقاء و بالندگی، لزوم بکارگیری مکانیسمی برای هدایت این تلاش هادر مسیری درست احساس می شود. با درک اهمیت این مسأله، در این مقاله تلاش خواهد شد پذیرش سامانه مدیریت دانش دانشگاه بیرجند مورد ارزیابی قرار گیرد. با توجه به پژوهش های صورت گرفته در زمینه پذیرش سیستم مدیریت دانش، در این مقاله مدل پذیرش فناوری دیویس مبنای کار قرار گرفته است. بر اساس این مدل، می توان نتیجه گرفت که فرد زمانی تصمیم به استفاده از سامانه مدیریت دانش می گیرد که تشخیصدهد، استفاده از سامانه برای او سودمند است و عملکرد شغلی اش را بهبود می بخشد. زمانی که فرد درک کند که استفاده از سامانه آسان است او می تواند به راحتی از آناستفاده نماید. بنابراین احتمال بکارگیری سامانه مدیریت دانش افزایش می یابد. بنابراین 2 پیشنهاد می شود، سامانه ها به گونه ای طراحی شود که فرآیند استفاده از آن ها برایکاربران آسان باشد و کاربران احساس کنند که استفاده از سامانه برای آن ها منفعت دارد.

Keywords:

مدل پذیرش فناوری , سامانه مدیریت دانش