مطالعه رابطه گرایش به تغییرباسبک های رهبری تحول آفرین،تبادلی وعدم مداخله مدیران دانشگاه شهیدچمران اهواز

هدف پژوهش حاضرمطالعه رابطه بین گرایش به تغییر با سبک های رهبری تحول افرین تبادلی و عدم مداخله درمدیران دانشگاه شهیدچمران اهواز بوده است روش پژوهش توصیفی و ازنوع همبستگی بوده به علاوه حجم نمونه شامل 80نفر ازمدیران دانشگاه شهیدچمران اهواز می باشد که باروش نمونه گیری تصادفی ساده انتخاب شده اند ابزار اندازه گیری داده ها شامل پرسشنامه 36سوالی چندعاملی رهبری MLQ و پرسشنامه محقق ساخته 30سوالی گرایش به تغییر بوده که پایایی هردوپرسشنامه 53درصد بوده است داده های پژوهش دردوسطح توصیفی و استنباطی تجزیه و تحلیل اماری شده اند عمده ترین یافته های پژوهش عبارتنداز: ضریب همبستگی مشاهده شده درسطح P £0/05 بیانگر عدم وجود هممبستگی معنادار بین گرایش به تغییر باسبک رهبری تحول افرین مدیران بودها ست =0/08r =0/20 sig ضریب همبستگی مشاهده شده درسطح P£0/05 بیانگر وجود همبستگی معنادار مثبت بین گرایش به تغییر با سبک رهبری تبادلی مدیران بودها ست =0/000r =0/62 sig ضریب همبستگی مشاهده شده درسطح P£0/05 بیانگر وجود همبستگی معنادار مثبت بین گرایش به تغییر با سبک رهبری تبادلی مدیران بودها ست =0/004r =0/31 sig میانگین نمرات گرایش به تغییر و سبک رهبری عدم مداخله درمدیران پایین تر ازحدمتوسط و میانگین نمرات سبک رهبری تحول افرین و تبادلی درمدیران بالاتر ازحدمتوسط بوده است

Keywords:

گرایش به تغییر , سبک رهبری تحول آفرین , سبک رهبری تبادلی , سبک رهبری عدم مداخله , مدیران دانشگاه شهیدچمران اهواز