بررسی رابطه بین رهبری تحولآفرین و توانمندسازی کارکنان براساس مدل های اسپریتزر و باس مطالعه موردی: کارکنان ثبتاحوال استان چهارمحال و بختیاری

این مقاله با هدف تعیین تأثیر رهبری تحولآفرین بر توانمندسازی کارکنان ثبتاحوال انجام شد. این تحقیق از نظر هدف کاربردی و از نظر ماهیت توصیفی از نوع همبستگی است. جامعه آماری این پژوهش را کلیه کارکنان ثبتاحوال در سال1393 تشکیل دادند. تعداد کارکنان 96 نفر گزارش شد که حجم نمونه با جامعه آماری )کارکنان ثبتاحوال استان چهارمحال و بختیاری( برابر در نظر گرفتهشده است. و روش نمونهگیری تمام شماری محسوب میشود. ابزار گردآوری اطلاعات تحقیق،پرسشنامههای استاندارد رهبری تحولآفرین باس و همکاران ) 2000 ( و پرسشنامه استاندارد توانمندسازی اسپریتزر 1995بود. روایی محتوای پرسشنامهها از طریق مراجعه به متخصصین موضوعی مورد تائید قرار گرفت. برای تعیین پایایی پرسشنامهها از ضریب آلفای کرونباخ استفاده شد که برای پرسشنامه رهبری تحولآفرین 2.30 ، پرسشنامه توانمندسازی2.51 به دست آمد. نتایج تحقیق نشان داد، رهبری تحولآفرین بهعنوان متغیرهای پیشبین بر توانمندسازی کارکنان بهعنوان متغیر ملاک، با ضریب 2.19 تأثیر داشت، همچنین ویژگیهای آرمانی با ضریب 2.31 بر توانمندسازی تأثیر داشت. انگیزش الهامبخش با ضریب 2.01 بر توانمندسازی تأثیر داشت. تحریک فرهیختگی، رفتارهای آرمانی، ملاحظات فردی و حرفهای نیز بر توانمندسازی تأثیر داشت

Keywords:

رهبری تحولآفرین , توانمندسازی , انگیزش الهامبخش , تحریک فرهیختگی , رفتارهای آرمانی