اثربخشی آموزش انفرادی خودکارآمدی بر کاهش میران افسردگی و اضطراب و استرس در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی

ناتوانی های یادگیری گستره بسیار وسیعی از مشکلات تحصیلی را در بر می گیرد. یکی از درس هایی که بسیاری از شاگردان مدارس در آن کار مشکل و اختلال در درس ریاضی است. نوسانات خلقی بخشی از طبیعت هر انسانی است. اما ناتوانی در یادگیری خصوصاً در ریاضیات تأثیری منفی بر خلق و خوی افراد می گذارد. یکی از عوامل تأثیرگذار بر سلامت روان شناختی خصوصا در دانش آموزان در دوره تحصیلی خود کارامدی است. پژوهش حاضر با هدف اثربخشی آموزش انحرافی پشتکار آمدی بر کاهش میزان افسردگی در دانش آموزان مبتلا به اختلال یادگیری ریاضی صورت گرفته است. نمونه گیری به صورت در دسترس از دانش آموزان مراجعه کننده به مرکز اختلالات یادگیری شهر سراوان و 20 نفر دانش آموزان براساس طرح پیش آزمون و پس آزمون انتخاب شدند. پرسش نامه dass-21 در پیش آزمون و پس آزمون مورد استفاده قرار گرفت. بعد از اجرای برنامه مداخله تفاوت معناداری ( 0/001>p) در بین نمرات پیش آزمون و پس آزمون مشاهده شد. نتایج نشان دهنده اثربخشی روش آموزش خود کارآمدی در کاهش اضطراب، استرس و افسردگی بوده است. بنابراین می توان گفت که این مداخلات منجر به بهبود اضطراب، استرس و افسردگی در دانش آموزان دارای اختلال یادگیری ریاضی می گردد.

Keywords:

خودکارآمدی , اضطراب , استرس , افسردگی , اختلال یادگیری ریاضی