بررسی راهکارهای تامین دبی زیست محیطی رودخانه زاینده رود

رشد سریع جمعیت، افزایش روز افزون نیازهای آبی و محدودیت منابع آب، مدیریت کیفی و کمی حوضه های آبریز را به عنوان یکی از مهمترین مسائل مدیریت منابع آب مورد توجه قرار داده است. استفاده پایدار و مدیریت صحیح منابع آب می تواند در تخصیص آب، با در نظر گرفتن اولویت های تأمین نیاز و نیز کاهش خسارات ناشی از عدم قطعیتهای موجود در مقادیر آورد رودخانه ها تأثیر به سزایی داشته باشد. در این تحقیق برنامه ریزی منابع آب در سطح حوضه آبریز گاوخونی با تخصیصی کپارچه از منابع آب سطحی به مناطق نیاز انجام خواهد شد و مدیریت منابع و مصارف حوضه تحت سناریوهای مختلف در آینده بررسی می شود. بدین منظور محدوده مورد مطالعه از سد زایندهرود تا تالاب گاوخونی در MODSIM مدل سازی می شود. سپس با در نظر گرفتن منابع و مصارف محدوده مورد مطالعه، سناریوهای انتقال آب بین حوضه ای و افزایش راندمان به منظور یکی از راهکارهای تامین نیاز زیست محیطی حوضه بررسی می شود. طبق نتایج حاصل از شبیه سازی بلندمدت، در نظر گرفتن طرح های انتقال آب و افزایش راندمان منجر به تامین نیازهای زیست محیطی حوضه آبریز زاینده رود خواهد شد که این امر منوط به جلوگیری از هرگونه توسعه در بخش صنعت و کشاورزی می باشد.

Keywords:

برنامه ریزی مناب آب , نیاز زیست محیطی , شبیه سازی سیستم های منابع آب , حوضه آبریز زاینده رود , MODSIM