ارزیابی پاسخ لرزه ای ساختمان های بلند با سیستم قاب محیطی مهاربندی شده با استفاده از مدلسازی المان محدود غیرخطی

در این مطالعه از آنالیز تاریخچه زمانی غیرخطی برای مقایسه پاسخ لرزه ای یک جفت ساختمان 24 طبقه استفاده شده است. سیستم سازه ای ساختمان ها، قاب محیطی مهاربندی شده می باشد، که برای مهاربندها یک بار از مهاربندهای با مقطع باکس و بار دیگر از مهاربندهای مقید در برابر کمانش با سختی محوری برابر استفاده شده است. طراحی ساختمان ها براساس آیین نامه لرزه ای 2800 ایران انجام گرفته است. در این تحقیق از سه جفت شتاب نگاشت برای مطالعه تاثیرات زلزله های حوزه نزدیک بر روی پاسخ ساختمان ها استفاده شده است. زمین لرزه های استفاده شده در این تحقیق شامل زمین لرزه طبس ( Mw=7.4 ) در ایستگاه طبس، زمین لرزه کوبه (Mw=6.9) در ایستگاه تاکاتوری و زمین لرزه نورسریج ( Mw=6.7) در ایستگاه سیلمار می باشد. در ادامه تحقیق عملکرد سازه ای در ارتباط با وجود یک ماکزیمم دریفت داخل طبقه ایمن (مقدار 0.02)، ارزیابی شد. از میان رکوردها، رکورد کوبه بیشترین تاثیر را بر پاسخ ساختمان ها داشته است. نتایج این تحقیق نشان داد که هر دو ساختمان عملکرد مناسبی در برابر رکوردهای اعمال شده دارند. از میان این دو، ساختمان های طراحی شده با مهاربندهای BRB، پاسخ مناسب تری در سطوح عملکردی تعریف شده ارائه می دهند و شکل پذیری ساختمان افزایش بیشتری می یابد.

Keywords:

آنالیز تاریخچه زمانی , قاب محیطی مهاربندی شده , سازه های بلند , مهاربند BRB , زلزله نزدیک گسل