شناسایی و اولویت بندی موانع توسعه آموزش الکترونیکی درایران با تاکید بر نظام آموزش عالی (مطالعه موردی واحدهای شمال غرب دانشگاه آزاد اسلامی استان آذربایجان شرقی)

هدف اصلی تحقیق حاضر شناسایی و اولویت بندی موانع توسعه آموزش الکترونیکی درایران با تاکید بر نظام آموزش عالی (مطالعه موردی واحدهای شمال غرب دانشگاه آزاد اسلامی استان ذربایجان شرقی) می باشد. تحقیق حاضر از بعد هدف کاربردی و از نظر ماهیت از نوع توصیفی- پیمایشی و از نظر روش جمع آوری داده ها از نوع میدانی می باشد. جامعه آماری تحقیق شامل کلیه اعضای هیات علمی واحدهای شمال غرب دانشگاه آزاد اسلامی استان آذربایجان شرقی شامل واحدهای جلفا،هادیشهر،مرند،صوفیان،شبستر،خامنه و تسوج که تعداد آنها 398 نفرمی باشد. جهت تعیین حجم نمونه از فرمول کوکران استفاده شده است که تعداد نمونه تحقیق 196 نفر می باشد. روش نمونه گیری از نوع نمونه گیری تصادفی طبقه بندی شده می باشد.ابزار گرد آوری پرسشنامه محقق ساخته می باشد که از نظر روایی مورد تایید اساتید متخصص می باشد و از نظر پایایی نتایج آزمون آلفای کرونباخ بالای 78/0 بدست آمد که نشان دهنده پایایی مورد قبول پرسشنامه می باشد. برای آزمون فرضیه ها در سطح استنباطی ازآزمون تی تک نمونه ای و برای اولویت بندی بین متغیرها از آزمون ناپارامتریک رتبه بندی فریدمن استفاده گردیده است . با توجه به یافته های بدست آمده از آزمون فرضیه ها نتیجه گیری می گردد عوامل مدیریتی، سازمانی، فردی، فناورانه، فرهنگی در توسعه آموزش الکترونیکی تاثیر دارد.

Keywords:

آموزش الکترونیک , عوامل مدیریتی , عوامل سازمانی , عوامل فردی , عوامل فناورانه , عوامل فرهنگی