رقابت پذیری کلان شهر ها در عرصه های فراملی با تاکید برکلان شهر تهران

جهانی شدن ونوآوری سبب شده تا شهر ها در فضا های فرا ملی همانند شرکتهای چند ملیتی رقابت زیادی را با یکدیگر داشته باشند. هیچ نقطه شهری در جهان نمی تواند به حفظ جایگاه ونقش سنتی خود در سلسله مراتب شهری تکیه نماید. زیرا سایر نقاط شهری در ساختار شبکه ای با سایر شهرهای دیگر در رقابتند تا جایگاه خود را در شبکه ارتقا داده وبرسایر رقبا خود غلبه کنند ایجاد فضای رقابتی در جامعه وارتقای سطح رقابت پذیری داخلی وبین المللی کلان شهرها زمینه های لازم برای ورود به فرآیند جهانی شدن ار فراهم می آورد. رقابت پذیری درهمه سطوح کیفیتی است که از طریق حاکمیت بازار وشکل گیری فعالیتها بر پایه مزیتهای نسبی و رقابتی در اقتصاد جهانی به واسطه دسترسی آسان تر به بازارهای خارجی منتفع خواهد شدبا توجه به اهمیت رقابت پذیری در موفقیت کشورها برای حضور در فرایند جهانی شدن در این مقاله با روش توصیفی تحلیلی فضای رقابتی کشور ایران و کلان شهر تهران را با برخی از کشورها در عرصه های فرا ملی به بحث گذاشته. نتایج نشان می دهد ایران با نمره کل 4/03 در رتبه 83 شاخص رقابت پذیری 2015-2014 قرار گرفت، ایران در موسسات رتبه 108، در زیر ساخت رتبه 69، در محیط اقتصاد کلان رتبه 62، در آموزش ابتدایی وبهداشت رتبه 52، در آزمون عالی رتبه 78، در بازدهی محصولات بازار رتبه 120، در بهره وری بازار کاررتبه 142، در توسعه بازار مالی رتبه 128، در امادگی فناوری رتبه 107، در اندازه بازار رتبه 21، در پیشرفتگی کسب و کار رتبه 110 و در نوآوری بازار رتبه 86 را بدست آورده است. کلان شهر تهران به عنوان بزرگترین کلان شهر ایران درکسب این امتیاز نقش اصلی را برعهده داشته است. کاهش ضریب بهره وری، جایگاه ضعیف در صادرات کشور نسبت به دیگر کلان شهرها، خروج سرمایه های مادی و انسانی به دلیل نبود بستر مناسب برای فعالیت وسرمایه گذری از مهمترین چالش های فراروی کلان شهر تهران برای رقابت پذیری است کلان شهر تهران هنوز وارد فرایند جهانی شدن آماده نشده وخارج از شبکه شهر های جهانی قرا ر دارد. و برای رقابت پذیری با کشورهای دیگر راه زیادی را باید بپیماید.