هدف از این پژوهش
روند میانگین روزانه ی دما به منظور شناخت و پیشگیری از زیان های دماهای فرین است. در پژوهش حاضر داده های کمینه و بیشینه دمای ایستگاه
شیراز از بازه ی زمانی 1339/10/11 تا 1388/10/11 خورشیدی به مدت 49 سال به تعداد 17898 روز از سازمان هواشناسی کشور اخذ گردید. میانگین داده ها بطور جداگانه محاسبه و از طریق نرم افزار مت لب آرایه ای به ابعاد 17898*1 به دست آمد که مبنای تمام واکاوی ها در این پژوهش قرار گرفته است. بررسی ها نشان می دهد دامنه ی دما در نیمه ی سرد بسیار گسترده تر از نیمه ی گرم است. فراز و فرودهایی که در نیمه ی سرد مشاهده می شود بیانگر این است که توده هواهایی که در نیمه ی گرم این ایستگاه را تحت تأثیر قرار داده از نظم و ثبات بیشتری برخوردار بوده، تا توده هواهایی نیمه ی سرد. تفاوت پهنای نمودار نیمه ی گرم و سرد نشانه ی آن است که در نیمه ی اول سال هوا با ثبات تر، ولی در نیمه ی دوم سال کم ثبات تر است. در نیمه ی نخست سامانه های ایستا و در نیمه ی دوم سامانه های گذرا بر آب و هوای
شیراز اثر گذاشته است. همچنین نتایج نشان می دهد که میانگین روزانه ی دمای
شیراز 0/04 درجه ی سلسیوس در سال، و به بیان دیگر 0/0458 درجه ی سلسیوس در هر صد سال تغییر می کند. به احتمال 95 درصد اطمینان شیب خط بین 0/0496 تا 0/0479 قرار دارد. ضریب تعیین این ایستگاه 0/58 بدست آمده است به عبارت دیگر بیش از نیمی از تغییراتی که در دمای سالانه
شیراز مشاهده می شود ناشی از این
روند است.