بررسی عوامل موثر در تخریب اسکله های بتنی بندر امام خمینی (ره) و چگونگی نحوه پیشگیری و بهسازی و ترمیم آنها

در چند دهه اخیر بتن مسلح بعلت ویژگی های خاص خود کاربرد وسیعی در ساخت ابنیه های خشکی و سازه های دریایی در سراسر جهان داشته است. متاسفانه خرابی های زود هنگامی که برای سازه های بتنی که در مجاورت آب دریا و یا خاک شور واقع شده اند اتفاق افتاده باعث نگرانی های جدی از استفاده بتن در اینگونه سازه ها شده است. تخریب در سازه های بتنی اجرا شده و در مجاورت آب دریا در مناطق گرمسیر عموما و در منطقه خلیج فارس خصوصا از سرعت و شدت بیشتری برخوردار بوده به نحوی که عمر مفید آنها را به کمتر از 30 درصد تنزل داده است. خسارت مالی بسیار زیادی که این امر به تاسیسات مذکور در ایران و کشورهای مجاور خلیج فارس تحمل نموده باعث شده است که در حال حاضر توسط مراکز علمی و تحقیقاتی در ایران و اکثر کشورها موضوع مورد بررسی و تحقیق قرار گیرد. بررسی عوامل موثر در تخریب اسکله های بتنی بندر امام خمینی (ره) و نحوه عملکرد آنها: به طور کلی عوامل موثر در تخریب اینگونه سازه ها را به دو بخش فیزیکی و شیمیایی تقسیم می کنند. عوامل فیزیکی موثر در تخریب سازه های دریایی بتنی از قبیل ضربه، بارگذاری اضافی، یخ زدگی و ... می باشند که به دلیل اینکه تخریبهای حادث شده در اسکله های بتنی بندر امام خمینی (ره) ناشی از عوامل فیزیکی نبوده لذا این بخش خارج از موضوع بحث حاضر می باشد. عوامل شیمیایی موثر در تخریب اینگونه سازه ها از قبیل نفوذ سولفاتها، کربنات ها، کلرورها واکنشهای قلیایی سنگ دانه ها در داخل جسم بتن مسلح و زنگ زدگی میله گرد و که نهایتا منجر به تخریب بتن می شوند، می باشند.