روش های گراف در نظریه اعداد

Publish Year: 1386
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 2,047

متن کامل این Paper منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل Paper (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.

  • Certificate
  • من نویسنده این مقاله هستم

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این Paper:

شناسه ملی سند علمی:

AIMC38_119

تاریخ نمایه سازی: 28 مرداد 1387

Abstract:

در این مقاله به بررسی کاربردهای سیستم های دینامیکی روی میدانهای متناهی و گراف های آن می پردازیم. به هر سیستم دینامیکی روی میدان متناهی گرافی می توان نسبت داد که آن گراف بعضی خاصیت های سیستم مورد نظر رابیان می کند. با انتخاب مناسب تابع تبدیل سیستم بر میدان، از روی گراف مربوطه می توان به نتایج جالبی در مورد مجموعه اعداد مورد نظر دست یافت. به عنوان مثال یکی از گراف های مناسب، گرافی است که اولین با Szaby به تعریف آن به صورت زیر پرداخته است: به هر عدد مثبت صحیح د گراف جهت داری نسبت داده می شود که راس های آن در مجموعه {H={1, 2, ..., n- 1 و برای هر دو عنصر xi, xj Є H یال جهت داری می توان نسبت داد در صورتیکه: ƒ(xi)=xj به عنوان مثال یکی از توابع مناسب برای سیستم می تواند تابع زیر باشد (xj-ƒ(xi)(mod n)

Authors

متین آزاد منش

خانه ریاضیات اصفهان