اثر ضد قارچی عصاره چند گیاه بومی روی ،Magnaporthe grisea عامل بلاست برنج در آزمایشگاه

در این بررسی اثرات ضد قارچی عصاره شش گیاه بومی و خودرو شامل آقطی، زیتون تلخ سرخس، گندواش، هفت بند و مرزه روی Magnaporthe grisea عامل بیماری بلاست برنج در شرایط آزمایشگاهی انجام شد. تأثیر عصارههای الکلی (اتانلی و متانولی) برگ های تازه جمع آوری شده در جلوگیری از رشد شعاعی میسلیوم قارچ در محیط غذایی PDA در داخل تشتک پتری مورد بررسی قرار گرفت. نتایج نشان داد که عصارههای بکار رفته میتواند اثر بازدارندگی روی رشد قارچ داشته باشند به طوری که در بین عصاره های اتانولی آزمایش شده گندواش کمترین Effective dose ED50 را داشت و موثرترین عصاره بود. عصاره های اتانولی از موثرترین تا کماثرترین آنها بر اساس میزان ED50 به ترتیب گندواش، آقطی، سرخس، هفتبند، زیتون تلخ و مرزه اندازه گیری شد. همچنین مشاهده شد که در بین عصارههای متانولی آزمایش شده آقطی و گندواش کمترین ED50 را داشته و بیشترین تاثیر را روی قارچ نشان دادند ED50 عصارههای متانولی سرخس، هفتبند، مرزه و زیتون تلخ با ED50 آقطی اختلاف معنیداری داشتند. عصاره های متانولی از موثرترین تا کماثرترین آنها به ترتیب گندواش، آقطی، هفت بند، مرزه، زیتون تلخ و سرخس اندازه گیری شد. نتایج نشان داد، که ED50 عصاره های متانولی و اتانولی اختلاف معنیداری در سطح 5%نداشتند. فقط در مورد سرخس، تاثیر بازدارندگی عصاره اتانولی بیشتر از عصاره متانولی آن بود، به طوری که ED 50 عصاره متانولی2/65 برابر ED50 عصاره اتانولی آن می باشد

Keywords:

Magnaporthe grisea , عصاره اتانولی , عصاره متانولی , ED50