کاربرد قبل از برداشت پلی آمین ها بر ویژگی های کیفی و عمر پس از برداشت میوه کیوی رقم هایوارد

مهم ترین مشکلات میوه کیوی طی انبارمانی، عارضه نرم شدگی و آلودگی میکروبی است. برای رفع این مشکلات تیمار قبل از برداشت پوتریسین و اسپرمیدین بر پتانسیل انبارمانی میوه کیوی رقم هایوارد بررسی شد. محلول پاشی برگی غلظت های مختلف پوتریسین ( 0، 1 و 2 میلی مولار ) و اسپرمیدین ( 0، 1 و 2 میلی مولار ) 40 و 20 روز قبل از برداشت انجام شد. ویژگی های مختلف میوه در زمان های صفر ( قبل از شروع انبارمانی )، 11 و 14 هفته پس از برداشت ارزیابی شد. میوه ها در زمان بلوغ تجاری (TSS=6/2Brix) برداشت و به مدت 14 هفته در دمای 1±1/5 درجه سانتی گراد و رطوبت نسبی 90-95 درصد انبار شدند. نتایج نشان داد که بیشترین میزان سفتی ( 3/09 کیلو گرم نیرو) مربوط به برهمکنش سطح 2 میلی مولار پوتریسین و اسپرمیدین و کمترین میزان آن ( 2/16 کیلوگرم نیرو ) مربوط به تیمار شاهد بود. کمترین میزان فعالیت میکروبی، مالون دی آلدهید و کاهش وزن مربوط به میوه های تیمار شده بودند. میزان فعالیت ضد اکسیدانی، ترکیبات فنلی و کلروفیل کل تحت تأثیر تیمارها واقع شدند و بالاترین مقدار آن ها متعلق به سطوح مختلف پوتریسین و اسپرمیدین بود. تغییرات شاخص های مختلف رنگ، ویتامین ث، مواد جامد محلول کل، اسید کل و pH در میوه های تیمار شده نسبت به شاهد به تأخیر افتادند. به طور کلی، تیمارهای پوتریسین و اسپرمیدین سبب تأخیر در نرم شدگی و کاهش فعالیت میکروبی میوه ها در طول انبارمانی شدند.

کاربرد قبل از برداشت پلی آمین ها بر ویژگی های کیفی و عمر پس از برداشت میوه کیوی رقم هایوارد Keywords:

سفتی , فعالیت ضد اکسیدانی , فعالیت میکروبی , کیوی , نرم شدگی