اثر کاربرد خاکپوش پلاستیکی بر برخی ویژگی های مرفو - فیزیولوژیکی توت فرنگی در شرایط تنش خشکی

آزمایشی برای بررسی کاربرد خاکپوش پلاستیکی بر روی رشد و نمو دو رقم توت فرنگی کوئین الیزا و پاروس تحت شرایط کم آبی به صورت فاکتوریل بر پایه طرح بلوک های کامل تصادفی با چهار تیمار دارای خاکپوش، بدون خاکپوش، آبیاری کامل (شاهد) و تنش خشکی (زمانی آبیاری صورت گرفت که مکش خاک به 10- بار رسید) با سه تکرار اجرا گردید. بعد از گذشت دو ماه از شروع آزمایش برخی ویژگی های رویشی، و فیزیولوژیکی در سال اول و میزان عملکرد در سال دوم اندازه گیری شدند. نتایج نشان داد که در شرایط تنش خشکی محتوای نسبی آب برگ، شاخص پایداری غشاء سلولی و هدایت روزنه ای در دو رقم کاهش یافته و با کاربرد خاکپوش میزان آنها در هر دو رقم در مقایسه با شرایط تنش افزایش یافت. میزان پرولین و کربوهیدرات های محلول کل در دو رقم در شرایط تنش خشکی به طور معنی درای در مقایسه با شاهد افزایش یافت. کاهش میزان ماده خشک کل بیشتر به هزینه کاهش وزن خشک برگ و دمبرگ روی داد. کاهش خصوصیات رویشی در اثر تنش خشکی عملکرد گیاهان توت فرنگی در سال بعد را کاهش داد. کاربرد خاکپوش سبب افزایش میزان محصول در سال بعد در دو رقم در مقایسه با گیاهانی شد که در شرایط تنش خشکی تحت خاکپوش کاشت نشده بودند. این نتایج نشان داد که کاربرد خاکپوش پلاستیکی به بهبود خصوصیات رویشی توت فرنگی تحت شرایط تنش خشکی کمک می کند و سبب می شود کاهش کمتری در میزان محصول در سال بعد روی دهد.

Keywords:

توزیع ماده خشک , ویژگی های رویشی , عملکرد , خاکپوش , محتوای نسبی آب برگ