ارزیابی تأثیر قارچ ریشه آرباسکولار و باکتری های محرک رشد در شرایط تنش کم آبی بر عملکرد گیاه زینتی استئوسپرموم (Osteospermum hybrida ‘Passion Mix’)

در این بررسی مشخص شد که قارچ ریشه (میکوریز) آربسکولار گونه Glomus mossea CA همزیستی بهتری با گیاه زینتی استئوسپرموم ( Osteospermum hybrida ‘Passion Mix’ ) در مقایسه با گونه های دیگر این قارچ دارد. در این پژوهش تأثیر این گونه از قارچ ریشه آربسکولار و باکتری های محرک رشد به تنهایی و یا در ترکیب، در شرایط تنش کم آبی بر میزان استقرار (کلون سازی) در ریشه و شاخص های کمی و کیفی رشد و میزان فسفر در بافت گیاه بررسی شد. آزمایش در شرایط گلخانه ای به صورت فاکتوریل و در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی در سه تکرار در طی دو سال انجام گرفت. نتایج نشان داد گیاهان تلقیح شده با قارچ ریشه رشد بیشتری در مقایسه با گیاهان تلقیح نشده داشتند. بنابر نتایج، این ریزموجود تنها در سطح آبیاری 70 درصد ظرفیت زراعی قادر به بهبود این شاخص ها در گیاه بود و در سطوح آبیاری 40 درصد ظرفیت زراعی هرچند که استئوسپرموم توانست به رشد خود ادامه دهد اما بهره گیری از این ریزموجود نقش مؤثری در بهبود رشد گیاه نداشت. همچنین تأثیر هم افزایی بین قارچ و باکتری های محرک رشد مشاهده شد بنابراین به کارگیری قارچ ریشه و باکتری های محرک رشد و استفاده از سطح بهینه آبیاری، می تواند در بهبود شاخص های رشد گیاه استئوسپرموم سودمند باشد.

Keywords:

آبیاری , استقرار ریشه , ریزموجود , ظرفیت زراعی , همزیستی