الگو های بهره گیری از آب در معماری سنتی اقلیم سرد و کوهستانی اردبیل

آب به عنوان یک عنصر طبیعی نقش فوق العاده ای در حیات دارد. آب واسطه ای است که فرآیندهای حیات در آن به وقوع می پیوندد و انسان جزیی از طبیعت است و ارتباط نزدیکش با طبیعت باعث ادامه یحیات و دوام زندگی اوست. در این مقاله هدف بازشناسی نقش آب و چگونگی بهره گیری از آب و الگوهای آن در معماری سنتی اردبیل می باشد ; بدین منظور چاه و حوض آب در خانه ها، گاو چاه و نحوه ی تامین آبمورد نیاز حمام ها و نیز چاه آب موجود در مساجد و محل قرارگیری آن مورد بررسی قرار گرفته است. در این راستا جمع آوری اطلاعات و داده ها ابتدا به صورت کتابخانه ای و سپس به صورت مطالعات میدانی ودر نهایتبه صورت بازدید از ابنیه ی سنتی اردبیل بوده است. معیار انتخاب مکان های تاریخی برای مطالعات میدانی دوره ی زمانی ساخت و ویژگی های مد نظر برای بررسی مکان بوده است. البته علاوه بر دوره ی زمانی بهویژگی های مکان ها با توجه به اقلیم منطقه توجه شده است. دستاورد یا به نوعی آنچه که از این مقاله نتیجه شد آن است که بهره گیری از آب در بناهای امروزی به صورتی گسترده تر و پیشرفته تر نسبت به گذشته انجام می شود ،البته این بهره گیری در جاهایی بیشتر و در جاهایی کمتر از گذشته می باشد و متناسب با نوع مکان نحوه ی به کار بردن آن متفاوت می گردد.

Keywords:

آب , اردبیل , ابنیه سنتی