درس آموختههای ساخت اولین پروژه شناور پالایشی ( FPSO ) در خاورمیانه

کشف نفت در لایههای نفتی پارس جنوبی در سال 1374 صورت گرفت. پس از انجام مطالعات اولیه شامل لرزه نگاری دو بعدی، حفاری چاههای اکتشافی و تهیه برنامه جامع تولید میدان مفهومی، با برگزاری مناقصه محدود، توسعه فاز یک میدان، در قالب قرارداد بیع متقابل به یک پیمانکار نیمه خصوصی ایرانی زیرمجموعه شرکت ملی نفت واگذار گردید. قرارداد فاز یک طرح که در 27 اسفند 1383 به امضاء رسید مشتمل بر تهیه MDPمیدان، حفاری 7 حلقه چاه تولیدی، ساخت و نصب یک سکوی عملیاتی و اجاره یک شناور پالایشی موسوم به FPSO بوده که بعدا این بخش از قرارداد بیع متقابل جدا شده و قراردادی مجزا بصورت EPCIC, ) Installation, Constriction, Procurement, EngineeringfCommissioning (برای تامین آن منعقد گردید. شکل گیری اولیه طرح در شرکت نفت و گاز پارس بود ولی به دلایلی در مدت حدود 10 سال از زمان آغاز آن، به پیشرفت مطلوبی دست نیافت. در بهمن ماه 1392 طرح مستقل توسعه لایههای نفتی پارس جنوبی به عنوان طرحی مستقل، مستقیما زیر نظر مدیر عامل شرکت ملی نفت ایران ایجاد شد و ماموریت یافت فعالیتهای معوقه فاز یک لایههای نفتی را تکمیل نموده وبرنامهریزی لازم را جهت توسعه سایر نواحی مخزن به انجام رساند. با تایید شرکت ملی نفت ایران، پیمانکار عمومی پروژه اقدام به واگذاری قرارداد تامین شناور پالایشگاهی بصورت M&EPCICO به یک شرکت خارجی نمود. از آنجا که این پروژه، به عنوان اولین تجربه ساخت شناور پالایشیدر کشور و همچنین در خاورمیانه شناخته شده و با در نظر گرفتن شاخص های اصلی موفقیت پروژه شامل زمان، هزینه، کیفیت، محدوده و ریسک،پروژهای موفق به حساب میآید، در این مطالعه اقدام به ارایه برخی از تجربیات بدست آمده از اجرا و مدیریت آن در حوزههای مختلف شده است.

Keywords:

برنامه جامع توسعه میدان MDP , شناور پالایشی FPSO , لایه های نفتی پارس جنوبی SPOL , ماتریس اولویت بندی پروژه ,