بهبود کیفیت تصویر ملکولی فلئورسنت توسط تابع نقطه گستر وابسته به عمق با استفاده از روش کاهش نویز ویولت

روش تصویربرداری ملکولی فلئورسنت یکی از روش های تشخیصی رو به رشد در زمشنه پزشکی است. این امر ناشی از در دسترس بودن پروتئین ها با خاصیت فلئورسنت ، رنگدانه ها و مواد نشادر برای بررسی غیر تهاجمی عملکردپروتئین ها و سایر فرآیندها در سطح مولکولی می باشد. اما روش های تصویربرداری نوری به علت پراکندگی پرتو نوری در بافت بدن از قدرت تفکیک مکانی نامناسبی برخوردار هستند. بنابراین به منظور بهبود قدرت تفکیک، ما روشی را برای کاهش اثر پراکندگی توسط تابع نقطه گستر وابسته به عمق با استفاده از روش کاهش نویز ویولت در این مقاله معرفی کرده ایم مواد و روش ها، تابع نقطه گستر (PSF) روش تصویربرداری فلئورسنت از حل معادله دیفیوژن با منبع کروی تو خالی در محیط همگن متناهی به دست آمد. سپس PSF تئوریک به دست آمده با PSF تجربی مقایسه شد. برای به دست آوردن PSF تجربی، فانتومی معادل بافت حاوی منبع نقطه کروی مملو از کوانتوم دات ساخته شد. سپس این فانتوم در سیستم تصویربرداری ملکولی فلئورسنت (MaestroTM, Cambridge Research and Instrument company) قرار داده شد تا تصاویر پنج میلیمتر بدست آید. در نهایت رزولوشن تصاویر به دست ؟ برش فانوتم به ضخامت آمده با استفاده از الگوریتمی مبتنی بر ویولت بهبود یافت. میلیمتر یافته ها، کنتراست تصاویر فلئورسنت بدست آمده برای عمق 1 تا بر میلیمتر بهبود یافت. آزمایش با ؟ در محیط با ضریب پراکندگی کاهش یافته فانتوم معادل بافت نشان می دهد که تصویر فلئورسنت در عمق معین بهتر می شود. بحث و نتیجه گیری . سیستم تصویربرداری ملکولی روشی است که همراه با الگوریتم پس پردازشی می تواند در آینده نزدیک به عنوان روش تصویربرداری غیرتهاجمی عملکردی در انسان و حیوانات آزمایشگاهی استفاده شود.

بهبود کیفیت تصویر ملکولی فلئورسنت توسط تابع نقطه گستر وابسته به عمق با استفاده از روش کاهش نویز ویولت Keywords:

سیستم تصویربرداری ملکولی فلئورسنت , تابع نقطه گستر , قدرت تفکیک مکانی , فانوتم معادل بافت , ویولت