نقش مولفه های عملکردی، اجتماعی و کالبدی در تحقق کیفیت سرزندگی در محلات

بررسیهای انجام شده نشان میدهد که در ده های اخیر محلات گذشته از اعتبار خاصی برخوردار بودند اما متاسفانه آنچه که امروزه از آن ها باقی مانده اجزای جدا افتاده ای است که فاقد هرگونه ارتباط فضایی و وجه مشترک فرهنگی و اجتماعی، جهت ایجاد تشکل واحدی نظیر محله می باشند. محدوده آبکوه که در این پژوهش بدان پرداخته می شود به واسطه قرارگیری در مرکز شهر با پدیده خروج جمعیت ساکن از بافت و از دست رفتن مفهوم محله مسکونی مواجه است. همچنین سلسله مراتب کالبدی و عملکردی گذشته دراین محله کارایی گذشته خود را از دست داده و روز به روز به سمت فرسودگی و زوال پیش میرود. از این رو تحقیق حاضر بر آن است ضمن ایجاد محله ای سرزنده برای ساکنین به ارتقاء سکونت و خدمات وابسته به آن پرداخته و سبب بهبود اولویت حرکت پیاده و خدمات مقیاس محله گردد. روش تحقیق در این پژوهش از نوع توصیفی- تحلیلی می باشد. داده های مورد استفاده در آن با استفادهاز روش پرسشنامه به دست آمده و سپس با استفاده از روشهای آماری مورد تحلیل قرار گرفته است. در نهایت نتایج این مقاله به بررسی اولویت عوامل ایجاد کننده سرزندگی در این محله پرداخته و اهمیت هر یک را بیان می دارد.

Keywords:

محلات شهری , سرزندگی , خدمات , بافت فرسوده