مطالعه اثر به کارگیری کارپوشه الکترونیکی بر یادگیری خود تنظیمی دانش آموزان

پژوهش حاضر باهدف بررسی تاثیر به کارگیری کارپوشه الکترونیکی بر راهبرد فرا شناختی یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان انجام شد. روش پژوهش از نوع نیمه آزمایشی با طرح پیش آزمون پس آزمون با گروه کنترل بوده، جامعه آماری پژوهش حاضر را کلیه دانش آمورزان دبیرستان سماء مقطع دوره دوم تشکیل داده اند که در سال تحصیلی 95-94 مشغول به تحصیل بودند. نمونه پژوهش هم شامل دو کلاس از مقطع دوم تجربی بود که به صورت در دسترس انتخاب گردیده اند. تعداد دانش آموزان هر کلاس 18 نفر و تعداد کل نمونه 36 نفر بودند که به صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل جایگزین شده اند. همچنین برای اندازه گیری راهبرد های فرا شناختی یادگیری خودتنظیمی آزمودنی ها از پرسشنامه راهبردهای یادگیری خودتنظیمی پینتریچ و دی گروت (1990) استفاده شده است. درابتدای ترم از هردو گروه در شرایطی یکسان پیش آزمونی به عمل آمد و سپس گروه آزمایش به مدت یک ترم در معرض متغیر مستقل قرار گرفت و درنهایت در پایان ترم جهت بررسی تغییرات حاصله پس آزمون بر روی هر دو گروه اجرا گردید. برای تحلیل داده های به دست آمده از روش تحلیل کوواریانس استفاده گردید. یافته ها نشان داد که راهبرد های فرا شناختی یادگیری خودتنظیمی دانش آموزان گروه آزمایش در مقایسه با گروه کنترل به طور معناداری افزایش یافته است. بنابراین می توان نتیجه گیری کرد که کارپوشه الکترونیکی یکی از ابزارهای یاددهی، یادگیری و سنجش است که در آن یادگیرندگان به فعالیت بیشتر ترغیب شده و درنهایت به موفقیت های بیشتری در یادگیری و مهارت های مربوط به آن نایل می شوند.

Keywords:

سنجش , کارپوشه الکترونیکی , راهبردهای فراشناختی , یادگیری خود تنظیمی