بررسی اثر رقم، منطقه کشت و مکمل آنزیمی بر انرژی قابل سوخت وساز تریتیکاله

سه آزمایش به منظور تعیین ترکیب شیمیایی و بررسی اثر رقم و منطقه کشت بر انرژی قابل سوختوساز ظاهری و حقیقی تریتیکاله و اثر دو نوع مکمل آنزیمی بر انرژی قابل سوختوساز ظاهری آن آزمایش انجام شد. در آزمایش اول ترکیب شیمیایی و مقدار انرژیقابل سوختوساز حقیقی تصحیح شده برای ازت تریتیکاله با استفاده از خروسهای بالغ به روش تغذیه اجباری سیبالد تعیین شد. در آزمایش دوم و سوم مقادیر انرژی قابل سوختوسازظاهری تصحیح شده برای ازت تریتیکاله با و بدون افزودن مکمل آنزیمی زایلاناز-بتاگلوکاناز و یا فیتاز به روش جمعآوری کل مدفوع با استفاده از جوجههای گوشتی نر در سن 23-20روزگی تعیین شد. ترکیب شیمیایی تریتیکاله شامل؛ چربی خام، پروتیین خام، فیبر خام، خاکستر، عصاره عاری از ازت و انرژی خام به ترتیب 29/0±65/1 ،37/1±00/14، .آمد دست به کیلوگرم در کیلوکالری 4180±95 و% 77/60±1/62 ،1/77±0/32 ،4/92±0/49 بیشترین تنوع مواد مغذی تریتیکاله در میزان پروتیین خام (2/12 تا 0/17 (%و عصاره عاری از ازت (7/74 تا 8/79 (%بود. میانگین انرژی قابل سوختوساز حقیقی تصحیح شده برای ازت تریتیکاله با استفاده از خروسهای بالغ 112±3380 و میانگین انرژی قابل سوختوساز ظاهریتصحیح شده برای ازت تریتیکاله با استفاده از جوجههای گوشتی 82±3244 کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک به دست آمد. نمونههای تریتیکاله جمعآوری شده از مناطق مختلف از لحاظ میزان انرژی قابل سوختوساز ظاهری و حقیقی تصحیح شده برای ازت اختلاف معنیدار داشتند. افزودن مکمل آنزیمی زایلاناز-بتاگلوکاناز و یا فیتاز مقدار انرژی قابل سوختوساز ظاهری تریتیکاله را به طور معنیدار و به ترتیب به میزان 155 و 86 کیلوکالری در کیلوگرم ماده خشک افزایش داد.

Keywords:

انرژی قابل سوختوساز حقیقی , انرژی قابل سوختوساز ظاهری , تریتیکاله , آنزیم