تاثیر سطوح انرژی و محدودیت غذایی در دان حبه ای شده بر عملکرد و فراسنجههای خونی در جوجههای گوشتی

هدف از انجام این آزمایش بررسی تاثیر سطوح انرژی سوختوساز متابولیسم، شدت و مدت محدودیت غذایی در دان حبهای یا پوششدارشده )پلت( بر عملکرد، فراسنجه )پارامتر(های خونی و همچنین خصوصیات الشه در جوجههای گوشتی بود. شمار 124 قطعه جوجۀ گوشتی نر سویۀ راس 342 در آزمایش فاکتوریل 3×2×2 با دوازده تیمار و چهار تکرار استفاده شد. تیمارهای آزمایشی شامل دو سطح انرژی قابل سوختوساز، دو سطح شدت محدودیت غذایی )34درصد و 21درصد استاندارد مصرف سویه( و سه دوره محدودیت )21-2 ،22-2 و 31-2 روزگی( بودند. با افزایش سطح انرژی جیره، از21-2 و 12-1 روزگی برخالف 7 روزگی وزن بدن و ضریب تبدیل بهبود مییابد )41/4> P .)اعمال34درصد محدودیت غذایی نسبت به 21درصد، همچنین دورههای محدودیت 21-2 و 22-2نسبت به 31-2 روزگی، وزن بدن را بهطور معنیداری افزایش داد )41/4> P .)در 11روز محدودیت، افزایش سطح انرژی به همراه 34درصد محدودیت، موجب افزایش وزن نسبی الشه و ران در 12روزگی شد ولی در 21 و 22 روز محدودیت، بیشترین وزن الشه و ران در 21درصد محدودیت به همراه سطح باالتر انرژی مشاهده شد )41/4> P .)افزایش انرژی جیره منجر به باال رفتن گلوکز خون در سنین 22 و 31 روزگی، کاهش غلظت تریگلیسیرید و افزایش درصد چربی بطنی در سن 12روزگی شد )41/4> P .)بهطورکلی، افزایش سطح انرژی جیره با شدت محدودیت 34درصد )نسبت به استاندارد مصرف سویه( به مدت سه هفته )22-2 روزگی( در دان حبهایشده منجر به بهبود عملکرد در جوجههای گوشتی میشود.

Keywords:

انرژی , جوجه گوشتی , حبهایشده , محدودیت غذایی , متابولیتهای خونی