بررسی تاثیر آلودگی ذرات معلق جوی بر تابش خورشیدی رسیده به سطح زمین در ایستگاه موسسه ژیوفیزیک تهران
Publish place: The 4th Conference on Environmental Planning and Management
Publish Year: 1396
نوع سند: مقاله کنفرانسی
زبان: Persian
View: 995
- Certificate
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
ESPME04_221
تاریخ نمایه سازی: 19 خرداد 1396
Abstract:
در این تحقیق، تاثیر ذرات معلق PM2.5 جوی بر تابش خورشیدی رسیده به سطح زمین طی فصول گرم و سرد در ایستگاه موسسه ژیوفیزیک دانشگاه تهران طی سالهای 2016 و 2017 بررسی شده است. نتایج بررسی ها نشان می دهد که بطور کلی ذرات معلق جوی از طریق جذب و پراکندن تابش خورشیدی باعث کاهش تابش خورشیدی رسیده به سطح زمین می شوند و میزان این کاهش بستگی به فصل سال (نوع هواویزها) داشته و اغلب در فصل سرد بیشتر از فصل گرم است. میزان کاهش تابش خورشیدی ساعتی ظهر محلی روزهای آلوده نسبت به روزهای پاک نزدیک به آن بطور نمونه در فصل گرم حدود W/m2 30 تا 90 و در فصل سرد حدود W/m2 150 تا 200 محاسبه شده است. طی پدیده بارش جوی، هر دو پارامتر غلظت ذرات معلق PM2.5 جوی و تابش خورشیدی رسیده به سطح زمین کاهش می یابند. تاثیر بارش بر همبستگی بین این دو پارامتر طی ماه ژانویه 2017 بررسی شده است. تاثیر افزایش شدید ذرات معلق جوی مانند توفان های گرد و خاک بهاری بر میزان کاهش تابش خورشیدی رسیده به سطح زمین نیز بررسی شده است.
Keywords:
Authors
زهرا شرعی پور
کارشناس ارشد هواشناسی، موسسه ژیوفیزیک، دانشگاه تهران، ایران
عباسعلی علی اکبری بیدختی
استاد گروه فیزیک فضا، موسسه ژیوفیزیک، دانشگاه تهران، ایران
مراجع و منابع این Paper:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این Paper را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود Paper لینک شده اند :