ایجاد فضای شهری با مشارکت شهروندان با رویکرد پیاده مداری

در شهر ها به جهت تراکم روز افزون جمعیت شهری و ماشینی شدن زندگی و نیز نبود فضای شهری پویا و سرزنده موجب بروز مشکلات فردی و اجتماعی و ناپایداری الگوی توسعه شده است. هدف مقاله حاضرتعیین ضرورت ایجاد فضای شهری با رویکرد پیاده راه محوری با مشارکت شهروندان و ارایه راهکارهای مناسب جهت توانمند سازی شهرها است. روش تحقیق در مقاله حاضر پیمایشی و از نوع همبستگی و دامنهآن خرد و وسعت آن ژرفا نگر است. برای تجزیه و تحلیل دادهها از مدل تلفیقی SWOT – AHP بهره گرفته شده است. برای این منظور مدل مذکور در چهار مرحله 1 ارزیابی عوامل استراتژیک درونی و - بیرونی محله. 2 انجام مقایسه دودویی گروهها. 3 تدوین راهبردهای استراتژیکی چهارگانه SWOT. 4- اولویت بندی راهبردها با استفاده از ماتریس QSPM . به صورت سلسله مراتبی انجام گرفته است. طبق نتایج بدست آمده از تحقیق در عوامل داخلی، امتیاز کل ضعفها ) 0.435 ( نسبت به قوتها ) 0.156 ( در سطح بالایی قرار دارد که نشان از برتری و غالب بودن ضعفها بر قوتها دارد، در مقابل در عوامل خارجی، فرصتها با امتیاز کلی ) 0.308 ( نسبت به تهدیدها که دارای امتیاز ) 0.101 ( است در وضعیت بهتری قرار دارند. یافتههای تحقیق حاکی از میل جمعیت ساکن جهت مشارکت کامل جهت ساماندهی شهر است. در نهایت الگوی مطلوب برای پیاده راه مداری شهر زنجان ارایه و راهکارهای ترکیبی پیشنهاد شده است.

Keywords:

فضای شهری , مشارکت , پیاده راه , شهر زنجان