بررسی تاثیر فرزند مبتلا به اوتیسم بر تعاملات اجتماعی و رضایتمندی از زندگی والدین آنها

داشتن فرزند مبتلا به اختلال طیف اوتیسم، آشکارا تجربه ای دشوار برای والدین و خانواده است. اغلب، ناتوانی های فراگیر و شدید کودکان مبتلا به ASD با مجموعه ای از مشکلات برای مراقبان همراه است. هدف این پژوهش بررسی تاثیر فرزند مبتلا به اوتیسم بر تعاملات اجتماعی و رضایت مندی از زندگی والدین آنها می باشد. از این پژوهش بدست آمد که هر چه سن والدین بالاتر می رود احتمال داشتن فرزند مبتلا به اوتیسم بیشتر است. همانگونه که از نتایج پژوهش پیداست 54/2 از والدین به خاطر داشتن این فرزندان دچار ناراحتی و به هم ریختگی اعصاب و روان شده اند. داشتن این کودکان تاثیر زیادی بر روابط اجتماعی والدین نداشته و 77/1 درصد از والدین گفته اند که هیچ تاثیری در میزان معاشرت شان نداشته است.

Keywords:

فرزند معلول , والدین , روابط اجتماعی , معاشرت