بررسی رابطه بین سرمایه اجتماعی و توانمندسازی معلولین جسمی (جسمی حرکتی، حسی و احشایی) در استان کهگیلویه و بویراحمد

توانمندسازی فرآیندی است که جامعه از راه آن، از نیازها و خواسته های خود آگاه شده، نوعی اعتماد به نفس وخوداتکایی را برای برطرف کردن آن نیازها به دست می آورند و براساس آن از توانایی لازم برای تحقق هدف هایخود برخوردار می شوندو آگاهی از توانمندی افراد دارای ناتوانی و استفاده بهینه از این نیرو گام موثری در جهتتوسعه یک کشور خواهد بود. هدف این تحقیق تاثیر سرمایه اجتماعی بر توانمندسازی معلولین جسمی (معلولینجسمی حرکتی،احشایی،حسی) در استان کهگیلویه وبویراحمدمی باشد.روش انجام تحقیق به صورت پیمایشی استکه از پرسشنامه توام با مصاحبه حضوری جهت گردآوری داده ها استفاده شده است. جامعه آماری این تحقیقشامل تمام معلولین جسمی (جسمی حرکتی، احشایی، حسی) تحت پوشش سازمان بهزیستی استان کهگیلویهوبویراحمد (به تفکیک هر شهرستان) می باشد که بالغ بر 10189 نفر می باشند. و با استفاده از فرمول کوکرانحجم نمونه تحقیق 370 نفر می باشد و از نمونه گیری خوشه ای بین هشت شهرستان (هشت خوشه) استفادهکرده ایم. تجزیه و تحلیل داده ها به وسیله نرم افزارهای SPSS21 و AMOS19 صورت گرفته است.نتایجپژوهش نشان می دهند که سرمایه اجتماعی بر توانمندسازی معلولین جسمی تاثیر مثبت و معناداری دارد و هرچه سرمایه اجتماعی معلولین بالاتر رود و معلولین بیشتر در جامعه حضور داشته باشند، توانمندی آنها بالا می رودو به توانمندسازی آنها کمک می شود.

Keywords:

توانمندسازی , معلولین جسمی , سرمایه اجتماعی , معلول , استان کهگیلویه و بویراحمد