اساس بقای بشرغذای کافی،اب، پناهگاه وکسب
انرژی لازم وکافی از محیط می باشد.امروزه دسترسی انسان به
انرژی زیاد اورا قادر ساخته که ساختار اجتماعی عمده تری نسبت به انچه در حالت اولیه یعنی زمانی که به صورت شکارچی بوده است،داشته باشد. جوامع شکارچی کوچک وساده بودند و تامین غذا و پناهگاه وات و
انرژی زیادی را به خود اختصاص می دادند وفعالیت های فردی و دسته جمعی به ندرت وجود داشت اما با توسعه ی کشاورزی دسترسی انسان به غذا و پوشاک ومنابع اضافی
انرژی افزایش یافت و همزمان با ان ارتباطات قبلی مردم وانگیزه برای تولید بیشتر شد. حتی در جوامعی با کشاورزی ابتدایی تولیدوتهیه غذا برسایر فعالیت های انسانی مسلط بود.با شروع استفاده از نیروی حیوانات جهت تولیدات کشاورزی، وقت وانرژی زیادی برای انسان ازادشد.این وقت وانرژی زیاد اورا قادر ساخت تابه فعالیت های دیگربپردازد و درنتیجه سیستم های اجتماعی پیچیده به تدریج پدیدار شدند.این اجتماعات خودنیازمندانرژی بودندوبه تدریج ازمنابع مختلفی برای تامین
انرژی استفاده نمودند. ذخایر
انرژی کره زمین از چند منبع گوناگونتامین می شودکه می توان انها را دردو گروه
انرژی های تجدیدپذیر (خورشرید،اب،باد،جزر و مرد و.....و و انررژی های تجدیرد ناپذیر)نفت،گاز طبیعی ،زغال سنگ و...و تقسیم نمود که هریک از این منابع دارای ابعاد و تاثیرات زیست محیطی می باشند،که می توان به اثرات ان ها برهرسه عنصر حیاتی(اب،هواوخاک) اشاره کرد که برخی از انها نظیر
انرژی باد الودگی صوتی نیز ایجاد می کنند.